رصدخانه فضایی
رصدخانهٔ فضایی یا تلسکوپ فضایی به ابزارهایی مانند تلسکوپ گفته میشود که در فضای بیرونی و خارج از جو زمین مستقر شده و برای رصد سیارات دوردست، کهکشانها و دیگر اشیای فضایی بهکار میروند. تلسکوپ فضایی هابل نخستین رصدگر فضایی است که در سال ۱۹۹۰ در فضا مستقر شد. رصدگرهای فضایی برخی مشکلات رصدخانههای زمینی در رصدگری مانند آلودگی نوری و انتشار تابش الکترومغناطیسی (سوسو زدن) را ندارند.[1]
تلسکوپهای فضایی یا در مداری به دور زمین در چرخش هستند یا در یکی از نقاط لاگرانژی زمین-ماه یا زمین-خورشید قرار گرفتهاند. تلسکوپ هابل یک نمونه از تلسکوپهای فضایی است.
از مزایای تلسکوپهای فضایی میتوان موارد زیر را نام برد:
- نبود گرد و غبار در مسیر دید
- نبود پراکنش نور خورشید و ماه در اثر مولکولهای جو سیاره
- نبود آلودگی نوری ناشی از مظاهر تمدن بشری
- نبود آلودگی جوی یا رطوبت در هوا
- امکان رصد در طول موجهای نامرئی (جو جلوی پرتوهای ایکس، فرابنفش، فروسرخ و ... را میگیرد.)
جستارهای وابسته
منابع
- «Space observatory». ویکیپدیای انگلیسی. دریافتشده در ۱۰ مه ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ رصدخانه فضایی موجود است. |
- تلسکوپ فضایی کپلر پنج سیاره فراخورشیدی جدید شکار کرد!، از وبگاه دانش فضایی
- تلسکوپ فروسرخ وایز به کمک شما نیاز دارد!، از وبگاه دانش فضایی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.