سرخرگهای رودهای
سرخرگهای رودهای (انگلیسی: Intestinal arteries) شاخههای متعددی از رگها هستند که از سرخرگ رودهبندی بالایی (شریان مزانتریک فوقانی) و از انتهای سرخرگ لوزالمعدیدوازدههای پایینی (شریان پانکراتیکودئودنال تحتانی) جدا میشوند.
سرخرگهای رودهای | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | arteriae intestinales |
به سرخرگهای رودهای، سرخرگهای تهیرودهای و درازرودهای (شریانهای ژژونال و ایلئال) هم گفتهاند.
سرخرگهای رودهای، تهیروده (ژژونوم) و بخش اعظم درازروده (ایلئوم) را تغذیه میکنند. این شاخهها با جدا شدن از تنه اصلی شریان، از بین دو لایه مزانتر عبور کرده و در مسیر خود به خارج جهت خونرسانی روده کوچک، کمانه و قوسهای آناستوموزی را تشکیل میدهند. تعداد قوسهای شریانی با حرکت به سمت بخشهای دیستال روده افزایش میابد. در محل تهیروده ممکن است یک یا دو قوس شریانی وجود داشته باشد که با حرکت به سمت ناحیه درازروده، تعداد این قوسها مرتباً افزایش مییابد. عروق مستقیم (vasa recta)از قوسهای انتهایی خارج میشوند که تغذیه عروقی مستقیم و نهایی دیوارههای روده باریک را فراهم میکنند. عروق مستقیم تغذیهکننده تهیروده معمولاً باریک و نزدیک به هم هستند و در مزانتر پنجرههای باریک قابل مشاهده ایی را ایجاد میکنند. عروق مستقیم تغذیهکننده درازروده عموماً کوتاه و جدا از هم بوده که پنجرههایی کوتاه و پهن میسازند.
منابع
- این مقاله در بردارندهٔ بخشهایی از صفحه page 607 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.