درازروده
در کالبدشناسی دستگاه گوارش، درازروده یا ایلئوم (به انگلیسی: Ileum) بخش انتهایی از سه بخش رودهٔ باریک است. در اکثر مهرهداران، درازروده بخش نهایی روده باریک به شمار میرود: از جمله در پستانداران، خزندگان و نیز پرندگان.
درازروده | |
---|---|
جزئیات | |
ساخته از | midgut |
سرخرگ | ileal arteries |
سیاهرگ | ileal veins |
عصب محیطی | celiac ganglia, vagus [1] |
شناسهها | |
MeSH | D007082 |
TA98 | A05.6.04.001 |
TA2 | 2959 |
FMA | 7208 |
درازروده در زیر دوازدهه و تهیروده∗ قرار گرفته و توسط دریچهای به نام دریچه ایلئوسکال∗ (دریچهٔ دراز-کوری) از روده کور(سکوم) جدا شدهاست. در محل این سوراخ مخاط روده دارای دو چین فوقانی و تحتانی میباشد که به یکدیگر متصل شده و مانع برگشت مواد از رودهٔ بزرگ به داخل رودهٔ باریک میشود.[2] طول درازروده در انسانها در حدود ۲ تا ۴ متر است.
در درازروده، مقدار PH معمولاً بین ۷ و ۸ (خنثی یا کمی قلیایی) است.
کارکرد
اصلیترین کارکرد درازروده، جذب ویتامین ب۱۲ و نمکهای صفراوی و فرآوردههایی است که توسط تهیروده جذب نشدهاند. دیوارهٔ درازروده چیندار است و هر کدام از چینها از شمار بسیار زیادی پُرزهای رودهای کوچک پوشیده شدهاست.
ایلئوستومی
در جراحی، گاه در دیواره شکم با وسایل جراحی سوراخی ایجاد میکنند که در نتیجه آن محتویات درازروده به بیرون راه پیدا میکند. به این عمل ایلئوستومی∗ گفته میشود.
منابع
- Physiology at MCG 6/6ch2/s6ch2_30
- حسین زاده طاهری،محمد حسین.ابراهیم زاده بیدسکان، علیرضا (۱۳۸۷)، آناتومی انسانی پایه، جهاد دانشگاهی مشهد، شابک ۹۶۴۳۲۴۱۸۱۵ از پارامتر ناشناخته
|نوبت چاپ=
صرفنظر شد (کمک)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ileum». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
- برابرها از فرهنگستان زبان فارسی.