سید محسن امین
ابومحمد باقر محسن مشهور به سید محسن امین از علما و فقهای شیعه در سال ۱۲۸۴ (قمری) در روستای شقراء، تابع بخش هونین[1] دیده به دنیا گشود.[2] نسبش با چند واسطه به زید بن علی فرزند علی بن حسین می‌رسد.
 | |
| شناسنامه | |
|---|---|
| نام کامل | سید محسن امین |
| تاریخ تولد | ۱۲۸۴ (قمری) |
| زادگاه | روستای شقراء بخش هونین جبل عامل  لبنان |
| محل تحصیل | نجف |
| محل زندگی | نجف |
| تاریخ مرگ | ۱۳۷۱ (قمری) |
| شهر مرگ | بیروت، لبنان |
| مدفن | حرم زینب کبری  سوریه |
| اطلاعات آموزشی | |
| تالیفات | اعیان الشیعة تاریخ جبل عامل حاشیه بر عروة الوثقی حذف القتول عن علم الاصول لواعج الاشجان فی مقتل الحسین و … |
تحصیل
در هفت سالگی قرآن را حفظ کرد و خواندن و نوشتن را فرا گرفت. سپس در مدارس جبل عامل به فراگیری مقدمات علوم، مانند نحو، صرف، منطق، معانی و برخی دروس فقه و اصول مشغول شد. پس از گذراندن دروس نخستین، جهت تکمیل تحصیلات دینی‌اش به حوزه نجف رفت و در آنجا به درجه اجتهاد دست یافت. در سال ۱۸۹۸، پس از یازده سال اقامت در نجف، به دعوت مردم دمشق، برای امامت، ارشاد و وعظ به آنجا رفت.
وی پس از نگارش رساله‌ای با عنوان التنزیه لاعمال الشبیه، که در آن اثبات کرده بود قمه زنی و زنجیرزنی و پاره‌ای از رسوم عزاداری عوام، اعمال غیرشرعی، حرام و شیطانی اند، همچنین گفته بود حجامت اگر به توصیه طبیب نباشد حرام است. وی با بیان عقاید خود مورد خشم مردم عوام قرار گرفت و پس از تهمت‌ها و توهین‌های فراوان[3] طردش کردند. گرچه پس از چندی و با شدیدتر شدن این عداوت عوام با امین، برخی همچون سید ابوالحسن اصفهانی و محمدحسین کاشف الغطاء احساس وظیفه کرده، به حمایت از او برخاستند و حتی فتاوای مشابه نظر او صادر کردند، اما امین تا آخر عمر خانه‌نشین شد.
اساتید
در جبل عامل
- سید محمدحسین
- سید جواد مرتضی
- سید نجیب‌الدین فضل‌الله العاملی العیناثی
در نجف
- سید احمد کربلایی
- محمدباقر نجم‌آبادی
- ملا فتح‌الله شریعت اصفهانی
- محمدکاظم خراسانی
- آقا رضا همدانی
- محمد طه نجف
آثار
- اعیان الشیعه
- تاریخ جبل عامل
- کشف الارتیاب فی أتباع محمد بن عبد الوهاب
- حاشیه بر عروة الوثقی
- حذف القتول عن علم الاصول
- لواعج الاشجان فی مقتل الحسین[4]
- اصدق الاخبار فی قضیة الاخذ بالثار
- الدر النضید فی مراثی السبط الشهید
- البحر الزخار فی شرح احادیث الائمة الاطهار
- نقض الوشیعة أو الشیعة بین الحقائق و الاوهام
- المجالس السنیة فی مناقب و مصائب العترة النبویة[5]
- فی رحاب ائمه اهل البیت. (ترجمه شده توسط مرحوم علی حجتی کرمانی با نام سیرهٔ معصومان)
پانویس
- یکی از هفت بخش جبل عامل لبنان.
- علی الخاقانی، شعراء الغری، ج ۷، ص ۲۵۵.
- از جمله اینکه به هنگام نوشیدن آب می‌گفتند آبی بنوش و لعنت به امین کن یا اینکه بر گردن الاغی نام او را نوشتند و در شهر چرخاندند و سوژهٔ خنده و تمسخر کودکانش کردند.
- وی این کتاب را به علت وجود احادیث فاقد سند تاریخی راجع به حوادث کربلا که ذاکران و خطیبان در منبر قرائت می‌کردند و غالب آنها جعلی، دروغ و اضافات خودشان برای تحریک عواطف شنوندگان بود، با استفاده از منابع تاریخی معتبر به رشته تحریر درآورده است.
- السید محسن الامین، اعیان الشیعة، دارالتعارف، چاپ هجدهم، ص ۲۶۳–۳۶۱، بیروت: ۱۹۸۶ م.
منابع
- جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج ۲، چ ۳، نشر معروف، قم: ۱۳۸۵.
- کتاب «عزاداری‌های نامشروع» اثر جلال آل احمد، ترجمه کتاب «التنزیه لاعمال الشبیه» همین نویسنده، مقدمه، سخنرانی علی شریعتی در سال ۱۳۵۱ در مورد شخصیت علامه محسن امین. صفحه ۴۸
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سید محسن امین در ویکی‌گفتاورد موجود است. |