سیسمونی
سیسمونی (به سانسکریت: Sismuni[1]) عبارت است از رخت و لباس و لوازم خواب و حمام نوزاد اول. در فرهنگ اغلب مناطق ایران رسم بر آن است که برای نوزادِ اول وسایل موردنیاز، توسط خانوادهٔ عروس تهیه می‌شود و به خانهٔ عروس و داماد می‌فرستند.
رسوم قدیم
سیسمونی را بعد از ماه ششم و معمولاً در ماه‌های طاق (فردِ) حاملگی و اغلب در ماه هفتم می‌فرستادند. در روز ارسال سیسمونی معمولاً خانوادهٔ داماد برای ناهار به خانهٔ پدر عروس دعوت می‌شده‌اند. در گذشته، سیسمونی از این موارد تشکیل می‌شده‌است:
یک تا هفت قباچه (در سایزهای گوناگون برای نوزاد توخشتی (تازه‌متولدشده) تا کودک سه یا چهار ساله. کلاه کوچک به تعداد لباس‌ها از جنس ترمه یا مخمل آستردار برای زمستان و از جنس اطلس برای تابستان. همچنین لچک سفید و کمرچین و سینه‌بند پنبه‌ای از جنس ململ یا ابریشم (به تعداد لباس‌ها، کهنه از جنس چیت، مشمع، تشکچه، بالشتک پَر قو یا پشم شتر، قنداق، گوشواره و النگو برای دختر و کارد چوبی با غلاف مخمل برای پسر، یک عدد ننو (گهوارهٔ تابستانی) و یک گهوارهٔ چوبی، رختخواب بچگانه، پستانی (وسیله‌ای پارچه‌ای که در آن نبات می‌گذاشتند و کار پستانک‌های پلاستیکیِ امروزی را می‌کرده‌است)، آردِ برنج، زعفران و هل، عروسک پنبه‌ای (برای دختر) و اسب چوبی، تیله و مهره برای پسر به‌همراه انواع طلسمات![2]
از جمله اقلام اصلی سیسمونی که مادران باید به فکر آن‌ها باشند می‌توان به لباس نوزاد، وسایل غذاخوری، وسایل حمل، بهداشت و حمام، کالای خواب، تزیینات و دکوراسیون اتاق خواب کودک، اسباب بازی و … اشاره کرد.
اقلام اصلی سیسمونی
- سرویس خواب نوزاد
- ظروف ذخیره و حمل شیر نوزاد
- ظروف و سرویس غذاخوری نوزاد
- پیش‌بند، شیردوش، شیشه شیر، پستانک، دندان‌گیر
- فلاکس و بطری آب، بشقاب، قاشق و چنگال نوزاد
- فین‌گیر، قیچی و ناخن‌گیر مخصوص نوزاد
- شامپو و لوسیون بدن، کرم سوختگی، پودر بچه
- سرویس حوله و پتوی نوزاد
- عروسک، کالسکه و کر‌یر، کیف وسایل نوزاد
- زیرانداز برای تعویض پوشک
- کفش و پاپوش نوزاد
- وسایل مورد نیاز مادر جهت شیردهی همانند شیردوش
منابع
- فرهنگ عمید
- از خشت تا خشت، محمود کتیرایی، تهران: مؤسسهٔ مطالعات و تحقیقات اجتماعی، ۱۳۴۵