گوشواره
گوشواره یکی از جواهرها است که از زمان گذشته تاکنون و در فرهنگهای مختلف زنان و مردان استفاده میکردند و به گوش خود نصب میکردند.
پیشینه
نخستین نشانههای گوشواره را میتوان در تمدن ایلام یافت. در آثار برجای مانده، گوشوارههایی مربوط به این دوران یافت شدهاست.[1] پس از آن نیز در پیکرههای تخت جمشید میتوان کاربرد گوشواره را در میان مردان در آن دوران (نزدیک به ۲۵۰۰ سال گذشته) دید. برگوش چپ مرد نمکی پیدا شده در معدن نمک زنجان که مردی از مردمان روزگار ساسانی است نیز گوشوارهای از جنس طلا آویخته بود.[2]
مدلهای گوشواره[3]
گوشواره آویزان
این گوشواره از نرمه گوش آویزان میشود، و همانگونه که اسم گذاری شدهاست به صورت آویزان و قدی است. معمولاً در این نوع سبک از سنگها درشت خیلی کم استفاده میشود ولی تزین آن با جواهرات ریز به زیبایی آن می افزاید.
گوشوارههای آویزانی را به افرادی که گردنی بلند دارند توصیه میشود.
گوشواره میخی
گوشواره میخی که با استفاده از یک پین پشت گوش متصل میشود یکی از محبوبترین مدلهای مورد استفاده در ایران است. شاید بتوان گفت این علاقه به خاطر اطمینانی است که در انداختن این گوشواره دارند. پین این گوشواره بسیار محکم است و خطر گم شدن آن نسبت به دیگر مدلها بسیار کم است.
یکی از ایرادهای این سبک که احتمالا توجه کمی به آن میشه و دردسر ساز نیست میله یا همان حالت میخی آن است که موقع خوابیدن اگر با گوشواره باشید شما را کمی آزار میدهد و پشت گوش فرو می رود.
این سبک مناسب تک نگینهای جواهر و مروارید و کسانی که گردن کوتاهی دارند مناسب است.
اگر از گوشوارههای برلیان و جواهرات اصل و گرانقیمت استفاده می کنید سعی کنید از طلای سفید استفاده کنید.
گوشواره حلقه (چنبره ای)
این سبک که به صورت حلقه میباشد مانند حلقه جا کلیدی دور گوش است. این گوشواره قفل مجزایی ندارد و یک طرف دیگر وقتی از نرمی گوش رد شد به درون طرف دیگر رفته و قفل میشود. این مدل با سایزهای مختلف میتواند مناسب هر اندازه گردنی بشود ولی این مدل اصلا به خانومهای مسن توصیه نمی شود.
گوشواره کلیپسی
گوشواره کلیپسی که معروفترین آنها اکسترا است یکی از ناامنترین مدلها در زمینه قفل است البته جدیدا یک قفل اضافه به این مدل اضافه شده اما بازم هم نیاز به توجه بیشتر دارد. توصیه میشود از این مدل با سنگهای گران قیمت استفاده نشود. ولی در باز و بسته کردن بسیار راحت است و زیبایی خاصی نسبت به دیگر گوشوارهها دارد.
گوشواره بخیه ای
این مدل که به صورت یک نخ بخیه است. با ایجاد کردن چند سوراخ روی گوش و رد کردن این نخ طلا از این سوراخها جلوه خاصی به گوش میدهد، البته این سبک سلیقه بسیار خاصی را می طلبد و همه پسند نیست.
گوشواره های خاص
بعضی از مدلها هستند که در بازار تهران به سختی پیدا میشوند زیرا این مدلها معمولاً ایرانی نیستند یا به صورت سفارشی ساخته میشوند. این مدلها همه پسند نبوده و قابلیت استفاده در همه مراسمات را ندارند.[4]
- تاثیر مدل گوشواره
مدل گوشواره مانند بقیه ملحقات لباس مهم بوده و بر ظاهر فرد تأثیر میگذارد و به شکل صورت و گردن بستگی دارد. در موقعیتهای رسمی گوشواره شلوغ نامناسب است حتا میتوان گوشواره استفاده نکرد. برای صورتهای کشیده گوشواره آویز بزرگ (چلچراغی) و حلقهای بزرگ یا گوشواره دکمهای (میخی) مناسب است. با گوشواره حلقهای بزرگ صورت گردو چاق بنظر میآید و چینهای گردن مشخص تر میشود. گوشواره آویز برای گردنهای بلند مناسب است نه گردنهای کوتاه. گوشواره دکمهای نیز برای صورتهای گرد و چاق مناسب نیست. اما گوشوارههای حلقهای متوسط برای هر مدل صورت مناسب میباشد.
نگارخانه
منابع
- AMIET, PIERRE, The art of the ancient Orient, 1977
- نوده فراهانی، صدیقه. «از گوشواره تا زیورهایی به رنگ بیگانه». هفتهنامهٔ امرداد، شنبه ۲۷ آبان ۱۳۹۱، سال سیزدهم، شمارهٔ ۲۸۷، ص ۳.
- «انواع گوشواره های طلا در بازار تهران | طلا فروشان». طلا فروشان. ۱۳۹۶-۰۸-۰۷T22:35:27+03:30. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۸. دریافتشده در 2018-05-08. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - «ورود | طلا فروشان». طلا فروشان. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۵-۰۸.