صخره مقدس

صخره مقدس یا صخره[1][2][3] به سنگی گفته می‌شود که در زیر قُبَّةُ الصّخره در شهر بیت المقدس، فلسطین واقع است. این صخره، سنگی است که برای سه دین اسلام، مسیحیت، و یهودیت مورد احترام است. این مکان، از بناهای با اهمیت مذهبی بیت‌المقدس محسوب می‌شود.

مختصات: ۳۱٫۷۷۸۰°شمالی ۳۵٫۲۳۵۴°شرقی / 31.7780; 35.2354
«صخره» که در زیر قبة الصخره قرار گرفته‌است. سمت جنوب در جهت بالای تصویر است

مشخصات صخره

صخره قطعه سنگ یک تکه بزرگی است که در اصل قلهٔ کوهی بوده‌است و لذا سطح بیرونی آن به صورت هرم از کف قبه الصخره به اندازهٔ یک متر و نیم بلندتر بوده و برآمده می‌باشد. این صخره که سخت است دارای رنگ سفید مایل به کرم و تقریباً مانند نوعی مرمر به نظر می‌رسد. در أثر زلزلهٔ سال ۱۰۶۷، تَرکی بر روی صخره ایجاد شد که هم اکنون قابل مشاهده‌است.

طول صخره از شمال به جنوب ۵/۱۷ متر و عرض آن از مشرق به مغرب سیزده متر و ارتفاع آن یک تا دو متر است.

صخره در یهود
  • صخره محلی است که زمین از آنجا گسترده شده‌است.
  • صخره محلی است که بدن آدم از خاک آن خلق شده‌است.
  • صخره محلی است که قابیل و هابیل قربانی خود را برروی آن به خدا تقدیم کردند.
  • صخره محلی است که ابراهیم فرزند خود اسحق(طبق روایات اسلامی، اسماعیل) را بر روی آن می‌خواست ذبح کند.
  • در زمان برپائی معبد سلیمان سال‌ها صخره قدس الاقداس یا مقدس‌ترین مقدسات بوده‌است و صندوق عهد بر روی آن قرار داشته‌ است.

صخره در اسلام

در منابع اسلامی چنین آمده‌است:

  • صخره در دین اسلام نزدیکترین نقطه زمین به آسمان است.[4]
  • صخره محلی است که محمد، پیامبر اسلام از روی آن سوار بر براق شده و به معراج رفت.
  • صخره محلی است که محمد، پیامبر اسلام در روز وقت معلوم[5] یعنی روزی پس از ظهور مهدی و رجعت، ابلیس را بر روی آن به قتل می‌رساند.[6]
  • صخره محلی است که اسرافیل بر روی آن خواهد ایستاد و در صور خود به عنوان آغاز روز قیامت خواهد دمید.[4][7]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «قُبَّةُالصّخره، قُبَّةُ معراج رسول الله». masjed.se. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۳۱.
  2. «رازهاي مسجدالاقصي؛ مسجدي به رنگ سبز نه از جنس طلا». isna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۳۱.
  3. «چرا سنگی که پیامبر در شب معراج بر رویش ایستاده بود معلق ماند؟». yjc.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۳۱.
  4. البرهان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص: ۷۳۲
  5. قرآن ۱۵:۳۸
  6. تفسیر القمی، ج۲، ص: ۲۴۶
  7. قرآن ۵۰:۴۱
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.