عتبة بن ربیعه

عُتبَه بن ربیعه (به عربی: عتبة بن ربيعة بن عبد شمس) پدر زن ابوسفیان (پدر هند جگرخوار) و پدر بزرگ معاویه و از عموزادگان ابوسفیان است.

عتبه بن ربیعه در جنگ بدر به دست علی بن ابیطالب کشته شد. او مردی با نفوذ بود و در نصب حجرالاسود به پیامبر یاری کرد.

معن بن اوس، عتبة بن ربیعه، عامر بن ظرب و لقیط بن زراره از شاعران پیش از اسلام هستند که نمونه رفتار نیک آنها نسبت به دخترانشان بیان شده است.[1] [2] ابوحذیفة بن عتبه و ولید بن عتبه فرزندان او بودند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. «جایگاه دختر در عصر جاهلیت». راسخون. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.
  2. «امثال العرب». ویکی نور. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.