عثمان دوم

عثمان دوم یا عثمان جوان (زاده ۳ نوامبر ۱۶۰۴ - درگذشته ۲۰ مارس ۱۶۲۲ میلادی) سلطان و خلیفه امپراتوری عثمانی بود که از سال ۱۶۱۸ تا سال ۱۶۲۲ میلادی در قلمرو عثمانیان حکومت می‌کرد.

عثمان دوم
سلطان امپراتوری عثمانی
خادم الحرمین الشریفین
خلیفهٔ مسلمین
امیرالمومنین
پادشاه
جوان
شهید
شانزدهمین سلطان عثمانی
سلطنت۲۶ فوریه ۱۶۱۸ – ۲۰ می ۱۶۲۲
پیشینمصطفی یکم
جانشینمصطفی یکم
زاده۳ نوامبر ۱۶۰۴
کاخ توپقاپی، استانبول، امپراتوری عثمانی
درگذشته۲۰ مهٔ ۱۶۲۲ (۱۷ سال)
استانبول، امپراتوری عثمانی
آرامگاه
همسرانعایشه سلطان
عقیله سلطان
ملیشاه سلطان
فرزند(ان)شاهزاده عمر
خاندانخاندان عثمانی
پدراحمد یکم
مادرماه‌فیروز سلطان
دین و مذهباسلام
طغرا

زندگی‌نامه

او پسر احمد اول و ماه‌فیروز خدیجه سلطان بود و به زبان‌های لاتین، یونانی، ایتالیایی، عربی، فارسی و سانسکریت تسلط داشت. او پس از خلع عمویش مصطفی اول در سن چهارده سالگی به حکومت رسید. عثمان به زندانی کردن مصطفی دستور داد و کوسم سلطان و همراهانش را به قصر عتیق در بایزید تبعید کرد. او خلیل‌پاشا وزیر مصطفی را خلع کرد و گوزلچه علی‌پاشا را به جای او به مقام وزارت رسانید. در زمان عثمان، عزت افندی حق انتصاب و خلع اعضای علما را از دست داد و ریاست هیئت علما به عمر افندی واگذار شد. عثمان با صفویان در ایران قرارداد صلح بست و فعالیت‌های نظامی دولت عثمانی را علیه لهستان متمرکز کرد. لشکر سلطان عثمان به فرماندهی اسکندرپاشا، نیروهای لهستان را در سکورا در کنار رود پروس شکست داد. عثمان لهستان را در هاتین شکست داد و هاتین به قلمرو عثمانی ملحق شد.

مرگ

عثمان دوم، به دنبال مقابله با ینی چری ها قهوه خانه‌ها را که محل ایجاد توطئه علیه دربار عثمانی بود بست و برنامه ای برای ایجاد یک ارتش جدید و وفادار ترتیب داد که از ساکنان آناتولی تشکیل شده‌است. نتیجه قیام ینی چری‌ها شد آن‌ها در سال ۱۶۲۲ با تقاضای اعدام دلاورپاشا به کاخ توپقاپی ریختند و وزیران عثمان را به قتل رساندند، در همین زمان عثمان هم از سلطنت خلع و سپس در زندان یدیکوله اعدام شد.[1]

جنگ با ایران (نبرد تبریز)

پیش از وی، پدرش احمد اول در چند نوبت به ایران حمله کرده بود، اما از شاه عباس بزرگ شکست خورده بود؛ لذا وی به محض رسیدن به سلطنت، سپاهی بزرگ برای جنگ به ایران فرستاد. این سپاه که از سپاه ایرانی قوی تر بود، در ابتدا از امام قلی خان شکست خورده و با تلفات بسیار سنگین فرار کرد. در میان راه با سپاه شاه عباس و یک سپاه ایرانی دیگر روبرو شد و توان مقابله با ایرانیان را در خود ندیده و در نهایت مجبور به صلح شد. طی صلح حاصل شده با نام عهدنامه سراب دستاوردهای زیر نصیب ایران شد: قبول متصرفات ایران از سوی پادشاهی عثمانی، به رسمیت شناختن حاکمیت ایران بر گرجستان شرقی، ارمنستان شرقی، کل آذربایجان و دیاربکر.

خبر کشته شدن سلطان عثمان در ایران

در سفرنامه آدام اولئاریوس شرحی از وقایع خبر کشته شدن سلطان عثمانی بدین شرح است؛ روز ۲۷ آوریل کلبعلی خان (خان اردبیل) سفیران را از خبری آگاه کرد که به وسیله رستم خان فرمانده کل نیروهای صفوی به او رسیده بود و این خبر حکایت از آن می‌کرد که سپاه ینی‌چری ترک‌ها دست به شورش زده و سلطان عثمانی را به قتل رسانده و عده زیادی از سران آن کشور را دستگیر کرده‌اند. این خبر تولید هیجان و شادی زاید الوصفی در ایران کرد و خان اردبیل دستور داد که جشن گرفته و آتش‌بازی کنند و عده‌ای نیز برای ابراز شادمانی در میدان بزرگ شهر با یکدیگر به کشتی گرفتن پرداخته و با شمشیرهای چوبی اقدام به مسابقه نمودند. سفیران نیز در این جشن و شادی با ایرانی‌ها مشارکت کردند بدین معنی که دستور دادند شش گلوله توپ شلیک شود و خودشان بالای بام رفته و از آنجا جشن و شادمانی مردم را مشاهده کرده و از بالای بام طبل و شیپور را به صدا درآوردند و این اقدام به موقع سفیران، خان اردبیل را خوشحال و شادمان کرد.[2]

خانواده

سلطان عثمان دوم در طول حکومتش سه همسر برای‌خود اختیار کرد.

عایشه سلطان، از نوادگان هماشاه سلطان و اولین خاصگی عثمان بود. او مادر یک شاهزاده بود.

ملیشاه سلطان، دومین خاصگی عثمان و مادر یک شاهزاده بود.

عقیله سلطان، همسر رسمی عثمان بود که در سال ۱۶۱۹ باهم ازدواج کردند و او مادر دو فرزند بود.

جستارهای وابسته

نگارخانه

منابع

  1. شاو استانفورد، تاریخ امپراتوری عثمانی
  2. کتاب سفرنامه اولئاریوس (ایران عصر صفوی از نگاه یک آلمانی)
  • شاو استانفورد (۱۳۷۰تاریخ امپراتوری عثمانی، ترجمهٔ محمود رمضان‌زاده، مشهد: آستان قدس رضوی
  • کتاب سفرنامه اولئاریوس (ایران عصر صفوی از نگاه یک آلمانی)
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ عثمان دوم موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.