علی‌محمد ورقا
میرزا علی‌محمد ورقا مشهور به جناب ورقای یزدی، یکی از ۱۹ نخستین حواریون بهاالله بود.
او شاعر، طبیب، خطیب،[2] عارف[3] وی تا پیش از گرویدن به آئین بیانی، یکی از مبلغان طراز اوّل شهر یزد به‌شمار می‌آمد.
در پی ترور ناصرالدین‌شاه قاجار توسط میرزا رضا کرمانی در ۱۷ ذی‌القعده ۱۳۱۳ هجری قمری، حاجب‌الدوله به‌گمان این‌که شاه را بابی‌ها کشته‌اند، شبانه به اتفاق چند میرغضب و فراش به زندان تهران آمد و به قتل‌عام بابیان زندانی مشغول شد. وی شخصاً میرزا علی‌محمد ورقا را در پیش‌روی روح‌الله، پسر دوازده ساله‌اش سلاخی‌کرد. روح‌الله در تکاپو برای رسیدن به بالین پدر، خود را به کشتن داد.[4]
فرزند ملا مهدی یزدی، پدر میرزا ولی‌الله خان ورقا و روح‌الله ورقا و پدربزرگ علی‌محمد ورقا (ایادی امرالله) است.[5] علی‌محمد ورقا، از ایادی امرالله، نام خود را از پدربزرگش یعنی جناب ورقا گرفته بود.
جستارهای وابسته
پانویس
- میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۴، ۳۵۳ و ۳۵۴.
- میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۴، ۳۵۳ و ۳۵۴.
- میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی، ج ۲، ۱۵۰.
- شرح حال «حضرت ورقا و جناب روح‌الله»، آئین بهایی
- میرزا نعمت‌الله ذکایی بیضایی آرانی، تذکرهٔ شعرای قرن اول بهائی.
- "VARQĀ, ʿALI-MOḤAMMAD – Encyclopaedia Iranica". Encyclopædia Iranica. 2017-08-31. Retrieved 2018-06-22.