عیشی

مولانا عیشی یا ملا عیشی هروی (درگذشت: ۹۸۰ه‍.ق/۱۵۷۲م)[1] فرزند عشرتی[2] از خوشنویسان و نستعلیقنویسان صاحب‌نام و از شاعران سده دهم هجری است. برخی او را اهل هرات[2][3] و بعضی وی را تبریزی دانسته‌اند.[1]

او که بیشتر به نگارش قطعات منفرد اشتغال داشت[2] در هرات می‌زیست و از آنجا به مشهد رفت و در کتابخانهٔ سلطان ابراهیم میرزا صفوی به امر کتابت مشغول شد.[1] وی به همراه مولانا مالک دیلمی، محب‌علی (مسئول کتابخانه)، شاه محمود نیشابوری، و مولانا رستم علی که در ابتدا برای بهرام میرزا صفوی کار می‌کرد، مشغول نوشتن نسخه خطی هفت اورنگ جامی شد این کتاب از مشهورترین نسخه‌های خطی است و اکنون در نگارخانه فری‌یر در واشنگتن است. اتمام این کتاب با بیست و هشت مینیاتوری که دارد نه سال طول کشید.[4]

او در رنگه‌نویسی نیز مهارت داشت و شعر نیز می‌سرود. عیشی همان جا در مشهد بود تا بسال ۹۸۰ ه‍.ق درگذشت[1] و در آستان امام رضا دفن شد.

اساتید

برخی او را از شاگردان مالک دیلمی دانسته‌اند[5] و برخی عیشی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده‌اند [6] و به قول مولف «گلستان هنر» به روش سلطان محمدنور می‌نوشت.[3]

آثار
  • صفحه‌ای از یک نسخه «یوسف و زلیخا»ی جامی، با رقم: «عیشی ۹۴۴»
  • شش قطعه از مرقع امیر غیب‌بیک، به قلم نیم دو دانگ و کتابت و غبار عالی و خوش، با رقم‌های: «العبد عیشی» و «کتبه عیشی» و «غائله عیشی» و «لمحرره... سنهٔ ۹۶۵».
  • به چندین قطعه دیگر از او در کتاب «احوال و آثار خوشنویسان» اثر دکتر مهدی بیانی اشاره شده است.[1]
  • اثری از او مربوط به صفحه نهایی سلامان و ابسال از هفت اورنگ جامی در نگارخانه فری‌یر موجود است که رقم «کتبه العبد الفقیر عیشی بن عشرتی غفر ذنوبه و ستر عیوبه بتاریخ سنه ۹۶۸» دارد.[7]
  • آثاری از او در موزه آرمیتاژ سن‌پترزبورگ در روسیه و موزه هنرهای اسلامی مالزی موجود است.[2]

پانویس

  1. دکتر مهدی بیانی ص ۵۴۵ و ۵۴۶
  2. Rhythm & Verses, Masterpieces of Persian Calligraphy
  3. گلستان هنر ص ۱۰۵
  4. بازیل گری ص ۱۲۵
  5. فضایلی ۴۸۶
  6. وب‌گاه راسخون
  7. "تصویر". وب‌گاه رسمی. Retrieved 24 March 2010.

منابع

  • بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. انتشارات علمی. چاپ دوم. تهران ۱۳۶۳ش
  • گری، بازیل. نقاشی ایران. انتشارات عصرجدید. ترجمه: شروه، عربعلی. تهران ۱۳۶۹ش.
  • فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
  • منشی قمی، قاضی احمد. گلستان هنر تصحیح: احمد سهیلی خوانساری ۱۳۵۰ . انتشارات منوچهری.۱۳۸۳
  • مصطفی بن احمد عالی.مناقب هنروران. ترجمه و تحشیه: توفیق ه‍. سبحانی. تهران ۱۳۶۹ ش ص ۸۵ ،۷۱
  • وب‌گاه راسخون
  • Dr Heba Nayel Barkat. Rhythm & Verses, Masterpieces of Persian Calligraphy. The Islamic Arts Museum Malaysia. 2004

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.