محمدقاسم شادیشاه
محمدقاسم شادیشاه از خوشنویسان و نستعلیق‌نویسان صاحب‌نام اواخر سده نهم و اوایل سده دهم هجری است.[1]
او اهل خراسان بود و در دوران سلطان ابوسعید گورکانی می‌زیست.[2] محمدقاسم شادیشاه در نستعلیق‌نویسی مهارت تمام داشت اما کند‌نویس بود و اغلب میان او و میرعلی هروی خوشنویس بزرگ سده دهم معارضه روی می‌داد که به گستاخی شادیشاه منجر می‌شد.[2]
قطعه‌ای از او با تاریخ ۹۵۵ ه. ق در کتاب «پیدایش خط و خطاطان» آورده شده‌است.[3]
استادان
او را از جمله شاگردان سلطان محمد نور[2] و همچنین سلطان محمد خندان[1] ذکر کرده‌اند.
شاگردان
خوشنویسان صاحب‌نامی چون یاری هروی کاتب[1] عیشی[4] و محمدحسین باخرزی را از شاگردان محمدقاسم شادیشاه ذکر کرده‌اند.
محل دفن
در روستای مشهد ریزه در ۲۶ کیلومتری غرب تایباد در استان خراسان رضوی، مقبره‌ای معروف به «شاهزاده قاسم» وجود دارد که احتمال می‌رود مدفن او و برخی دیگر از خوشنویسان به‌نام سده دهم هجری باشد که اغلب از شاگردان و پیروان مکتبش بوده‌اند.[5]
پانویس
- فضایلی ص ۴۷۳
- وب‌گاه آفتاب
- پیدایش خط و خطاطان
- وب‌گاه راسخون
- وب‌گاه همسفران
منابع
- وب‌گاه آفتاب -محمدقاسم شادیشاه
- وب‌گاه راسخون- عیشی
- حاجی میرزا عبدالمحمد خان ایرانی. پیدایش خط و خطاطان چاپ مصر ۱۳۴۵
- وب‌گاه همسفران
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||