فلوت پیکولو
فلوت پیکولو (به ایتالیایی: flauto piccolo) سازی بادی در موسیقی و از خانوادهٔ سازهای بادی چوبی است که اندازه‌ای نسبتاً کوچک و صدایی بسیار ریز دارد. این ساز امروزه در ارکستر نقشی تلفیقی دارد و به همراه سازهای بادی برنجی به کار می‌رود.
 | |
| سازهای بادی چوبی | |
|---|---|
| رده‌بندی | |
| گسترۀ صوتی | |
| |
| سازهای مرتبط | |
ویژگی
- با اینکه این ساز جز سازهای بادی چوبی است اما امروزه ان را با جنس طلا می‌سازند.
- این ساز کوچکترین ساز خانوادهٔ بادی‌های چوبی و ارکستر می‌باشد و طول این ساز نصف فلوت است.
- فلوت پیکولو دارای زیرترین گستره صوتی در بادی چوبی‌ها و ارکستر (دورهٔ رمانتیک به بعد) می‌باشد.
- نت این ساز را با کلید سل می‌نویسند و یک اکتاو بالاتر از نت نوشته شده صدا می‌دهد.
- پیکولو دارای صدایی تیز و سوت وار است.
فلوت پیکولو چوبی
تاریخچه
این نوع از فلوت در اوایل سده ۱۷ به ارکستر معرفی شد. اولین آهنگ‌هایی که در آن از پیکولو هم استفاده شده‌است، مربوط به سال ۱۷۱۱ و اپرای «رینالدو» از فریدریش هندل است.
لودویگ وان بتهوون از جمله آهنگسازی بود که از پیکولو در سمفونیهایش (پنجم، ششم و نهم) استفاده کرد و برای این ساز قطعاتی جداگانه نوشت.
جستارهای وابسته
- فلوت ریکوردر
- اوکارینا
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Piccolo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۸.
- Lior Eitan. "The Piccolo – A Short Instrument with a Long History". The Israel Philharmonic Orchestra. Archived from the original on 23 February 2011. Retrieved 16 May 2011.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.