فهرست میراث جهانی یونسکو در بوسنی و هرزگوین

میراث جهانی یونسکو در بوسنی و هرزگوین شامل ۳ اثر (۳ اثر فرهنگی) از مکان‌های تاریخی فرهنگی و طبیعی در بوسنی و هرزگوین است. سایتهای میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد، یونسکو مکان‌هایی هستند که دارای اهمیت فرهنگی یا طبیعی هستند، همان‌طور که در پیمان‌نامه میراث جهانی یونسکو، که در سال ۱۹۷۲ تأسیس شده، شرح داده شده‌است.[1] بوسنی و هرزگوین عضو کشور سابق یوگسلاوی این پیمان‌نامه را در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۳ به عنوان یکی از کشورهای جانشین به ارث برد.[2]

اطلاعات
کشوربوسنی و هرزگوین
تاریخ ثبت۱۲ ژوئیه ۱۹۹۳
آثار ثبت شده۳
فهرست آزمایشی۱۱
وبگاهba

از سال ۲۰۱۸، در فهرست ثبت یونسکو در کشور بوسنی و هرزگوین سه سایت وجود دارد و ۱۱ سایت دیگر نیز در فهرست آزمایشی قرار دارند. نخستین سایت ثبت شده در فهرست پل تاریخی استاری موست در موستار است که در بیست و نهمین جلسه یونسکو در سال ۲۰۰۵ در این فهرست ثبت شد. این پل در سال ۱۹۹۳، در طول جنگ بوسنی، توسط شورای دفاع کرواسی منهدم شد و پس از درگیری بازسازی شد و در سال ۲۰۰۴ دوباره گشوده شد. در سال ۲۰۰۷ پل محمد پاشا سوکولوویچ در این فهرست قرار گرفت و پس از آن در سال ۲۰۱۶ سنگ قبرهای مربوط به دوران قرون وسطایی استچاک به عنوان یک اثر فراملی که بخشی‌هایی از آن در کرواسی، مونته‌نگرو و صربستان قرار دارد، به فهرست میراث جهانی بوسنی و هرزگوین افزوده شد که شامل ۲۸ سایت می‌باشد که ۲۰ مورد آن در این کشور قرار دارد و برجسته‌ترین مورد آن در رادیملیا واقع گشته‌است.

میراث جهانی

یونسکو سایت‌ها را با ده معیار فهرست می‌کند. هر ورودی باید حداقل یکی از معیارها را داشته باشد.[3]

  میراث فرهنگی یونسکو: *
   میراث طبیعی یونسکو: †
   میراث طبیعی و فرهنگی یونسکو (ترکیبی): ‡
   سایت‌های فراملی: †
# نگاره نام موقعیت
(شهرستان‌های آلبانی)		 سال شماره ثبت
معیارها		 شرح منبع
۱ پل تاریخی استاری موست موستار ۲۰۰۵ ۹۴۶
(vi)		 این سایت شامل پل قدیمی و مناطق اطراف آن است. این پل در دوران عثمانی ساخته شده و از رودخانه نرتوا عبور می‌کند و توسط سلیمان یکم به بهره‌برداری رسید و در سال ۱۵۶۶ تکمیل شد. در سال ۱۹۹۳، در طول جنگ بوسنی، توسط شورای دفاع کرواسی عمداً مورد اصابت گلوله قرار گرفت و از بین رفت. پس از جنگ، این پل با استفاده از روش‌های سنتی ساخت و ساز و مواد محلی دوباره ساخته شد و در سال ۲۰۰۴ دوباره افتتاح شد. [4]
۲ پل محمد پاشا سوکولوویچ ویشیگراد ۲۰۰۷ ۱۲۶۰
(ii)(IV)		 پل محمد پاشا سوکولوویچ از رودخانه درینا عبور می‌کند. این پل در سال ۱۵۷۷ توسط معمار دربار عثمانی، معمار سنان و به دستور وزیر اعظم سوکلو محمد پاشا ساخته شده دارای ۱۷۹٫۵ متر طول می‌باشد. در سال‌های مختلف این پل مورد بازسازی قرار گرفته‌است. در طول جنگ جهانی اول سه طاق و در جنگ جهانی دوم پنج طاق از ۱۱ طاق پل تخریب شد اما سپس ترمیم شدند. [5]
۳ استچاک * ۲۰ سایت ۲۰۱۶ ۱۵۰۴
(iii)(vi)		 سنگ قبرهای مربوط به دوران قرون وسطایی است که در بوسنی و هرزگوین و مناطق مرزی کرواسی، مونته‌نگرو و صربستان پراکنده‌است. پیشینه این سنگ‌ها به سده ۱۲ میلادی بر می‌گردد. در بوسنی و هرزگوین ۲۰ سایت وجود دارد که بیشتر آنها در جنوب شرقی این کشور قرار دارند. بزرگترین مجموعه در رادیملیا، در شهرداری استولاس قرار دارد. [6]

موقعیت میراث روی نقشه
موقعیت میراث روی نقشه بوسنی و هرزگوین که نقاط آبی رنگ سایت‌های استچاک را نشان می‌دهد.


فهرست آزمایشی

علاوه بر سایت‌های موجود در فهرست میراث جهانی، کشورهای عضو می‌توانند فهرستی از سایت‌های آزمایشی را که ممکن است برای نامزدی در نظر بگیرند، در این فهرست قرار دهند. نامزدها در فهرست میراث جهانی تنها در صورتی پذیرفته می‌شوند که سایت قبلاً در فهرست آزمایشی قرار داشته باشد.[7]

از سال ۲۰۱۸، بوسنی و هرزگوین ۹ سایت را در فهرست آزمایشی خود ثبت کرد.[8]

# نگاره نام موقعیت سال ثبت معیارها شرح منبع
۱ سارایوو سارایوو ۱۹۹۷ (v) سارایوو، پایتخت بوسنی و هرزگوین، دارای تاریخ طولانی و غنی از تنوع مذهبی و فرهنگی است. [9]
۲ غار ویجترنیسا راونو ۲۰۰۴ (vii)(x) بزرگترین و مهمترین غار بوسنی و هرزگوین است. همچنین یکی از مهمترین غارهای رشته کوه‌های آلپ دیناری است که به دلیل غنی بودن کارستی و اسپلئولوژیکی در سراسر جهان مشهور است. این غار یک نقطه مهم تنوع زیستی است و فسیل‌های گوشتخوارهای ماقبل تاریخ در غار یافت شده‌اند. [10]
۳ طبیعت و معماری یایسه یایسه ۲۰۰۶ (ii)(iii)(iv)(v)(vi)(vii) این شهر در محل تلاقی رودخانه‌های پلیوا و ورباس واقع شده‌است. شهر در قرون وسطی تأسیس شد و شکل نهایی خود را در دوره عثمانی به دست آورد. [11]
۴ سایت تاریخی پوشیتل کاپلینا ۲۰۰۷ (ii)(iii)(iv)(v)(vi) شهر پوشیتل یکی از معدود مجموعه‌های شهری در بوسنی و هرزگوین مربوط به دوره قرون وسطی و عثمانی است که تمامیت آنها حفظ شده‌است. این شهر در ساحل سمت چپ رودخانه نرتوا، در جاده اصلی موستار-متکویچ قرار دارد. [12]
۵ طبیعت و معماری بلاگای موستار ۲۰۰۷ (ii)(iii)(iv)(v)(vi)(vii) بلاگای، واقع در حاشیه بونا یکی از با ارزش‌ترین سازه‌های مخلوط شهری و روستایی در بوسنی و هرزگوین است که از نظر سایر ساختارهای مشابه در طرح شهری آن متمایز است. این شهر در حدود سال ۱۵۲۰، با عناصر معماری عثمانی و سبک مدیترانه ای ساخته شده‌است. [13]
۶ طبیعت و معماری پارک ملی بلیدینیه یابلانیتسا
پوسوشه
تومسیلاوگراد		 ۲۰۰۷ (i)(iii)(iv)(vi)(vii)(viii)(ix)(x) این پارک در مرکز آلپ دیناری واقع شده‌است و نمونه ای از فرایندهای زمین‌شناسی است که در طی کوه‌زایی دیناریدها به وجود آمده‌است و نشان دهنده یک منبع طبیعی مهم آب‌زمین‌شناسی در کارست دیناریک بوسنی و هرزگوین، با میراث فرهنگی و تاریخی قابل توجهی است. [14]
۷ طبیعت و معماری استولاس استولاس ۲۰۰۷ (ii)(iii)(iv)(v)(vi)(vii) مرکز تاریخی استولاس نمونه‌ای از یک مجموعه پیچیده فرهنگی - تاریخی و طبیعی است. این منطقه شامل بقایای مربوط به دوران پیش از تاریخ، دورهایلیری-روم، قرون وسطا و دوره‌های عثمانی، اتریش-مجارستان و یوگسلاویاست. [15]
۸ ذخیره‌گاه طبیعی و جنگل‌های کهنسال پرویشیکا فوچا ۲۰۱۷ (vii)(ix)(x) ذخیره‌گاه طبیعی و جنگل‌های کهنسال بکر پرویشیکا یک مکان مهم برای تنوع زیستی است. این ذخیره‌گاه زیستگاه خرس قهوه‌ای، گرگ و سیاهگوش و همچنین چندین گونه از پرندگان، خزندگان و دوزیستان است. آبشار اسکاکاواچ با ارتفاع ۷۵ متر و بلندترین نوئل نروژی با ۶۳ متر ارتفاع در این جنگل واقع شده‌است. [16]
۹ گورستان قدیمی یهودیان در سارایوو سارایوو ۲۰۱۸ (ii)(iii)(iv)(vi) گورستان قدیمی یهودیان در سارایوو دارای قدمتی ۵۰۰ ساله است. این سایت در دامنه کوه تربویچ قرار دارد. این بخش یکی از بزرگترین گورستان‌های یهودی در اروپای جنوب شرقی است که از ابتدای سده شانزدهم یا هفدهم میلادی تا سال ۱۹۶۶ مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. این گورستان حاوی بیش از ۳۸۵۰ سنگ قبر است و مساحتی ۳۱۱۶۰ متر مربع را در بر می‌گیرد. در دوره عثمانی توسط یهودیان سپاردار تأسیس شد، پس از ورود آنها به سارایوو با امپراطوری اترو-مجارستان در اواخر قرن نوزدهم، به قبرستان یهودیان اشکنازی تبدیل شد. [17]
۱۰ جنگل‌های کهنسال راش کارپات و مناطق دیگر اروپا شیپوو ۲۰۱۹ (ix) این مکان به‌طور مشترک با کشورهای اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، آلمان، ایتالیا، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا و اوکراین به عنوان یک اثر فراملی ثبت شده‌است. ذخیره‌گاه طبیعی و جنگل‌های کهنسال یانی در بوسنی و هرزگوین قرار دارد. [18]
۱۱ مجموعه آبشارهای تراورتن در مارتین برود و پارک ملی اونا بیهاچ ۲۰۱۹ (vii)(ix) این بزرگترین پارک ملی بوسنی و هرزگوین است. هدف اصلی این پارک محافظت از رودخانه اونا و شاخه‌های آن کرکا و اوناس است. این رودخانه‌های دارای مجموعه آبشارها و سازهای تراورتن هستند که یک مکان مهم برای تنوع زیستی به‌شمار می‌آید. [19]

جستارهای وابسته

منابع
  1. "UNESCO World Heritage Centre – The World Heritage Convention". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 August 2016. Retrieved 25 October 2015.
  2. "Bosnia and Herzegovina". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 3 August 2017. Retrieved 25 July 2017.
  3. "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 12 June 2016. Retrieved 17 August 2018.
  4. "Old Bridge Area of the Old City of Mostar – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 28 December 2017. Retrieved 25 December 2017.
  5. "Mehmed Paša Sokolović Bridge in Višegrad – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 27 December 2017. Retrieved 25 December 2017.
  6. "Stećci Medieval Tombstone Graveyards – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 17 September 2017. Retrieved 25 December 2017.
  7. "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 20 July 2017. Retrieved 25 July 2017.
  8. "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists: Bosnia and Herzegovina". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 16 July 2017. Retrieved 25 July 2017.
  9. "Sarajevo – unique symbol of universal multiculture – continual open city (N.I.) – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 10 January 2018. Retrieved 25 December 2017.
  10. "Vjetrenica cave – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 10 January 2018. Retrieved 25 December 2017.
  11. "The natural and architectural ensemble of Jajce – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 10 January 2018. Retrieved 25 December 2017.
  12. "The historic urban site of Počitelj – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 17 December 2017. Retrieved 25 December 2017.
  13. "The natural and architectural ensemble of Blagaj – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 17 February 2010. Retrieved 25 December 2017.
  14. "The natural and architectural ensemble of Blidinje – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 10 January 2018. Retrieved 25 December 2017.
  15. "The natural and architectural ensemble of Stolac – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 15 November 2017. Retrieved 25 December 2017.
  16. "Strict Nature Reserve – Primeval forest "Perućica" – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 20 September 2017. Retrieved 25 December 2017.
  17. "Jewish Cemetery in Sarajevo – UNESCO World Heritage Centre". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 3 July 2018. Retrieved 3 July 2018.
  18. "Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe - extension (Bosnia and Herzegovina)". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 7 July 2019. Retrieved 7 July 2019.
  19. "Complex of travertine waterfalls in Martin Brod - Una National Park". UNESCO World Heritage Centre. Archived from the original on 7 July 2019. Retrieved 7 July 2019.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فهرست میراث جهانی یونسکو در بوسنی و هرزگوین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.