فوکه-وولف اف‌و ۵۷
فوکه-وولف اف‌و ۵۷ یک هواگرد تک‌باله دو موتوره سه سرنشین از نوع جنگنده سنگین بود که پیش‌نمونه آن در سال ۱۹۳۶ در آلمان ساخته شد اما هرگز وارد مرحله تولید نگردید.
| فوکه-وولف اف‌و ۵۷ | |
|---|---|
 | |
| کاربری | جنگنده سنگین |
| کشور سازنده | آلمان |
| تولیدکننده | فوکه-وولف |
| نخستین پرواز | سال ۱۹۳۶ |
| وضعیت | مرحله پیش‌نمونه |
| تعداد ساخته‌شده | سه پیش‌نمونه |
طراحی و توسعه
در سال ۱۹۳۴ وزارت هوانوردی رایش سوم (RLM) درخواستی برای یک جنگنده بمب افکن چند منظوره تاکتیکی برای مقابله مستقیم با بمب افکن‌های دشمن[1] پوشش بمب افکن‌های خودی[2] و جهت جایگزینی نمونه‌های قدیمی تر ارائه کرد. در این درخواست بجز تأکید بر استفاده از ساختار تمام فلزی و موتور دایملر-بنز دی‌بی ۶۰۰ یا در صورت اضطرار موتور یونکرس یومو ۲۱۰، بر هیچگونه ویژگی دیگری از جمله مشخصات پرواز اشاره نشده بود و شرکت‌ها در این امر مخیر گردیدند.[3] بدین منظور فوکه-وولف اف‌و ۵۷، مسرشمیت بی‌اف ۱۱۰ و هنشل اچ‌اس ۱۲۴ که از طرف شرکت‌های مختلف ارائه گردیدند، مورد پذیرش واقع شدند. هواگردهای دیگری همچون آگ‌اُ آاُ ۲۲۵[3] نیز طراحی شدند که مورد توجه قرار نگرفتند.
اف‌و ۵۷ یک هواگرد تک‌باله دو موتوره تمام فلزی دم‌چرخ با پیکربندی سنتی بدون نوآوری خاص،[3] شاسی یک‌پارچه[3] و ارابه فرود جمع شونده رو به عقب درون موتور بود. استفاده از ساختار سنتی به دلیل قرار گرفتن در نسل اول هواگردهای نیروی هوایی آلمان و رویکرد محافظه کارانه به جهت نبود تجربه مشابه بود.[3] این هواگرد نخستین هواگرد تمام فلزی،[4] نخستین هواگرد با شاسی یک‌پارچه[3] و نخستین هواگرد نظامی[5] در شرکت فوکه-وولف به حساب می‌آمد. بال‌های اف‌و ۵۷ با ساختاری از جنس دورالومین[3] (آلیاژی از آلومینیوم و مس) در پایین بدنه و به شکل خود اتکا[4] ساخته شده بودند. خلبان، ناوبر و تیربارچی در یک اتاقک طولانی به شکل پشت سر هم قرار می‌گرفتند. یک مسلسل تدافعی نیز در انتهای اتاقک برای تیربارچی وجود داشت. تمام سوخت هواپیما نیز در مخزنی در مرکز بدنه قرار گرفته بود.[3]
ساخت سه پیش‌نمونه اف‌و ۵۷ (وی-۱ تا وی-۳) در طول سال ۱۹۳۶ به پایان رسید. با وجود تعبیه محل تسلیحات تدافعی، در هیج یک از این سه پیش‌نمونه مسلسلی در این مکان قرار داده نشده بود.[4]
پیش‌نمونه اول با موتور کم توان تر یومو ۲۱۰، نخستین پروازش را در ماه مه سال ۱۹۳۶ انجام داد که عملکردی بسیار ناامید کننده از خود نشان داد.[4] این پیش نمونه پس از چند بار پرواز آزمایشی نهایتاً هنگام فرود اضطراری در اثر اشکال فنی در بخش موتور منهدم شد.[2] پیش‌نمونه‌هایی دوم و سوم با تغییراتی در بخش دم و سایر قسمت‌های کنترل هواگرد،[6] از موتور قوی تر دایملر-بنز دی‌بی ۶۰۰ استفاده کردند.[4] در کل این هواگرد به شدت سنگین (۶۳ درصد سنگین تر از هنشل اچ‌اس ۱۲۴[2]) و با کنترل پذیری ضعیف طراحی شده بود. تنها بال‌ها بیش از پنج برابر آنچه محاسبه شده بود وزن داشتند.[6] برخی درون نیروی هوایی دلیل این امر را چند منظوره بودن هواگرد و به‌کارگیری ادوات متفاوت جهت صورت دادن وظایف مختلف توسط آن می‌دانستند.[3] البته بی تجربگی فوکه-وولف در طراحی هواگردهای تمام فلزی نیز در این مشکل دخیل بود.[7]
وزارت هوانوردی در پاییز سال ۱۹۳۶ با دست کشیدن از طرح قبلی به نفع نمونه ساده‌تر، ب‌اف ۱۱۰ را که مسلسل تدافعی و قابلیت بمباران در آن حذف شده بود، مورد پذیرش قرار داد. اندکی پس از این تصمیم ادامه کار بر روی اف‌و ۵۷ متوقف شد و پیش‌نمونه‌های ساخته شده اوراق شدند.[7]
مشخصات فنی (پیش‌نمونه اول)
مشخصات عمومی
- خدمه: ۳ نفر (خلبان، ناوبر/هدف‌گیر بمب[6]/رادیوچی[5] و تیربارچی)
- طول: ۱۶٫۴ متر
- طول بال: ۲۵ متر
- ارتفاع: ۴٫۱ متر
- مساحت بال: ۷۳٫۵ متر مربع
- وزن خالی: ۶۸۱۴ کیلوگرم
- وزن ناخالص: ۸۳۱۷ کیلوگرم
- نیرومحرکه: دو موتور پیستونی ۱۲ سیلندر دایملر-بنز دی‌بی ۶۰۰ای خنک شونده با مایعات: هر یک ۹۱۰ اسب بخار (۶۷۹ کیلووات)
- ملخ: سه تیغه فلزی[1] با زاویه تنظیم شونده
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۳۶۳ کیلومتر بر ساعت در نزدیکی سطح زمین،[3] ۴۰۴ کیلومتر بر ساعت در ۳۰۰۰ متری
- سرعت فرود: ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت (برآورد با موتور دی‌بی ۶۰۰)[7]
- پایاسیر: ۳۱۷ کیلومتر بر ساعت در نزدیکی سطح زمین،[3]۳۷۴ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع بالا
- برد: ۱۵۵۰ کیلومتر[4]
- حداکثر زمان پرواز: ۵ ساعت[7]
- حداکثر ارتفاع: ۹۱۰۰ متر
منابع
- https://www.militaryfactory.com/aircraft/detail.asp?aircraft_id=1142
- https://www.aviationsmilitaires.net/v2/base/view/Model/2516.html
- http://www.airwar.ru/enc/fww2/fw57.html
- http://www.historyofwar.org/articles/weapons_focke-wulf_Fw_57.html
- http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Waffen/Fw57.htm
- https://1000aircraftphotos.com/Contributions/Braas/12887.htm
- https://histaviation.com/fw_57.html