فیلیپین مشترک‌المنافع

**Commonwealth of the Philippines**
Commonwealth de Filipinas (زبان اسپانیایی در فیلیپین)
Komonwelt ng Pilipinas
Malasariling Pamahalaan ng Pilipinas (زبان تاگالوگ)
فیلیپین مشترک‌المنافع
Commonwealth of the Philippines; Commonwealth de Filipinas (زبان اسپانیایی در فیلیپین); Komonwelt ng Pilipinas; Malasariling Pamahalaan ng Pilipinas (زبان تاگالوگ); فیلیپین مشترک‌المنافع
۱۹۳۵–۱۹۴۲; 1942–1945: Government-in-Exile; ۱۹۴۵–۱۹۴۶
	پرچم فیلیپین Coat of arms
	سرود: سرود ملی فیلیپین ; ("Lupang Hinirang");
	محل فیلیپین در جنوب شرق آسیا.
وضعیت	مشترک‌المنافع و تحت‌الحمایه ایالات متحده آمریکا (۱۹۳۵–۱۹۴۶); Government-in-Exile (۱۹۴۲–۱۹۴۵)
پایتخت	مانیل[persian-alpha 1]
زبان(های) رسمی	زبان انگلیسی; زبان اسپانیایی در فیلیپین[1][2];
National language	زبان تاگالوگ[3]
حکومت	قدرت‌سپاری نظام ریاستی جمهوری قلمروی وابسته
President
• ۱۹۳۵–۱۹۴۴	مانوئل کوئزون
• ۱۹۴۴–۱۹۴۶	سرجیو اوسمنیا
• ۱۹۴۶	مانوئل روکساس
High Commissioner
• ۱۹۳۵–۱۹۳۷	Frank Murphy
• ۱۹۳۷–۱۹۳۹	Paul V. McNutt
• ۱۹۳۹–۱۹۴۲	Francis Bowes Sayre
• ۱۹۴۲–۱۹۴۵ (در تبعید)	Harold L. Ickes
• ۱۹۴۵–۱۹۴۶	Paul V. McNutt
Vice President
• ۱۹۳۵–۱۹۴۴	سرجیو اوسمنیا
• ۱۹۴۶	الپیدیو کوئیرینو
قوه مقننه	National Assembly (1935–1941); Congress (1945–1946);
دوره تاریخی	دوره میان‌دوجنگ، جنگ جهانی دوم
• Tydings–McDuffie Act	نوامبر ۱۵ ۱۹۳۵
• Government-in-Exile	۱۲ مارس ۱۹۴۲
• Restoration	۲۷ فوریه ۱۹۴۵
• منشور ملل متحد سازمان ملل متحد	۲۴ اکتبر ۱۹۴۵
• Independence	ژوئیه ۴, ۱۹۴۶
• [پیمان مانیل	۲۲ اکتبر ۱۹۴۶
مساحت
۱۹۳۹	۳۴۳٬۳۸۵٫۱ کیلومترمربع (۱۳۲۵۸۱٫۷مایل‌مربع)
جمعیت
• ۱۹۳۹	۱۶٬۰۰۰٬۳۰۳
واحد پول	پزو فیلیپین
جهت رانندگی	چپ (قبل از ۱۹۴۵); راست (بعد از ۱۹۴۵)
پیشین	پسین
	۱۹۳۵:; Insular Government of the Philippine Islands
	۱۹۴۵:; Second Philippine Republic
۱۹۴۲:; Philippine Executive Commission
۱۹۴۶:; Third Philippine; Republic
امروز بخشی از	فیلیپین
	Capital held by enemy forces between December 24, 1941 and February 27, 1945. Temporary capitals were Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;; Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;; باکلود از فوریه ۲۶;; Buenos Aires, Bago City from February 27;; Oroquieta from March 19;; بوکیدنون از مارس ۲۳;; Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;; Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;; تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.; ;

فیلیپین مشترک‌المنافع در طی دوره میان‌دوجنگ و جنگ جهانی دوم، به غیر از سال‌های ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ که فیلیپین تحت اشغال کشور ژاپن درآمد و دولت در تبعید مشترک‌المنافع فیلیپین به استرالیا نقل مکان کرد، ارگان اداری حاکم فیلیپین بود.

جستارهای وابسته

تاریخ فیلیپین

منابع

1935 Constitution, Article XIII, section 3 "The National Assembly shall take steps toward the development and adoption of a common national language based on one of the existing native languages. Until otherwise provided by law, English and Spanish shall continue as official languages."
Mair, Christian (2003). The politics of English as a world language: new horizons in postcolonial cultural studies. هلند: Rodopi. pp. 479–82. ISBN 978-90-420-0876-2. Retrieved February 17, 2011. 497 pp.
Roger M. Thompson (January 1, 2003). Filipino English and Taglish: Language Switching from Multiple Perspectives. John Benjamins Publishing. pp. 27–29. ISBN 90-272-4891-5. Retrieved April 15, 2017.
Christian Mair (January 1, 2003). The Politics of English as a World Language: New Horizons in Postcolonial Cultural Studies. Rodopi. p. 480. ISBN 90-420-0876-8. Retrieved April 15, 2017.
Antonio L. Rappa; Lionel Wee Hock An (February 23, 2006). Language Policy and Modernity in Southeast Asia: Malaysia, the Philippines, Singapore, and Thailand. Springer Science & Business Media. p. 68. ISBN 978-1-4020-4510-3. Retrieved April 15, 2017.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Commonwealth of the Philippines». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مه ۲۰۲۱.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Capital held by enemy forces between December 24, 1941 and February 27, 1945. Temporary capitals were
Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;

Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;

باکلود از فوریه ۲۶;

Buenos Aires, Bago City from February 27;

Oroquieta from March 19;

بوکیدنون از مارس ۲۳;

Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;

Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;

تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.

[2] Corregidor Island از دسامبر ۲۴, ۱۹۴۱;

[3] Iloilo City از فوریه ۲۲, ۱۹۴۲;

[4] باکلود از فوریه ۲۶;

[5] Buenos Aires, Bago City from February 27;

[6] Oroquieta from March 19;

[7] بوکیدنون از مارس ۲۳;

[8] Government-in-Exile in ملبورن، Australia, in April;

[9] Government-in-Exile in واشینگتن، دی.سی.، از مه ۱۳, ۱۹۴۲ تا اکتبر ۱۹۴۴;

[10] تاکلوبان از اکتبر ۲۰, ۱۹۴۴.

[official_languages_provision-2] 1935 Constitution, Article XIII, section 3 "The National Assembly shall take steps toward the development and adoption of a common national language based on one of the existing native languages. Until otherwise provided by law, English and Spanish shall continue as official languages."

[OLs-3] Mair, Christian (2003). The politics of English as a world language: new horizons in postcolonial cultural studies. هلند: Rodopi. pp. 479–82. ISBN 978-90-420-0876-2. Retrieved February 17, 2011. 497 pp.
Roger M. Thompson (January 1, 2003). Filipino English and Taglish: Language Switching from Multiple Perspectives. John Benjamins Publishing. pp. 27–29. ISBN 90-272-4891-5. Retrieved April 15, 2017.
Christian Mair (January 1, 2003). The Politics of English as a World Language: New Horizons in Postcolonial Cultural Studies. Rodopi. p. 480. ISBN 90-420-0876-8. Retrieved April 15, 2017.
Antonio L. Rappa; Lionel Wee Hock An (February 23, 2006). Language Policy and Modernity in Southeast Asia: Malaysia, the Philippines, Singapore, and Thailand. Springer Science & Business Media. p. 68. ISBN 978-1-4020-4510-3. Retrieved April 15, 2017.