قانون اساسی نروژ
قانون اساسی نروژ (نروژی: Kongeriket Norges Grunnlov) عالیترین قانون کشور نروژ است. این قانون در ۱۶ مه ۱۸۱۴ به تصویب رسید و در ۱۷ مه توسط مجلس مؤسسان در ایدسوول امضا شد و به اجرا درآمد. این قانون در زمان خود یکی از لیبرالترین قوانین بود و در بین کشورهای اروپایی پس از قانون اساسی ۱۷۹۱ لهستان، دومین قانون قدیمی محسوب میشود. ۱۷ مه در نروژ روز ملی است.
قانون اساسی نروژ | |
---|---|
عنوان اصلی | Kongeriget Norges Grundlov |
قلمرو | نروژ |
ایجاد | ۱۰ آوریل - ۱۶ مه ۱۸۱۴ |
تصویب | ۱۶ مه ۱۸۱۴ |
حکومت | پادشاهی مشروطه |
شاخهها | تفکیک قوا |
رئیس کشور | Monarchy of Norway |
مجلس(ها) | تکمجلسی[a] |
مجری | Prime Minister |
دادگاهها | Supreme court, Court of impeachment, و قوه قضائیه نروژ |
فدرالیسم | نه |
مجمع برگزینندگان | نه |
قانونگذار | ۷ اکتبر ۱۸۱۴ |
موقعیت | Storting |
نویسنده(ها) | Norwegian Constituent Assembly |
پادشاهی نروژ
|
---|
این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت نروژ |
قانون اساسی نروژ |
درگاه نروژ |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Constitution of Norway». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.