لوئیس اسلوتین
لوئیس الکساندر اسلوتین (به انگلیسی: Louis Alexander Slotin) (زاده ۱ دسامبر ۱۹۱۰ – درگذشته ۳۰ می ۱۹۴۶) فیزیک‌دان و شیمیدان کانادایی بود که در پروژه منهتن شرکت داشت.
| لوئیس اسلوتین | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱ دسامبر ۱۹۱۰ وینیپگ، مانیتوبا |
| درگذشت | ۳۰ مهٔ ۱۹۴۶ (۳۵ سال) لوس آلموس، نیومکزیکو |
| ملیت | کانادایی |
| محل تحصیل | دانشگاه مانیتوبا |
| شناخته‌شده برای | مسمومیت پرتوی |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک‌دان و شیمیدان |
پروژه منهتن، طرح مخفی ایالات متحده آمریکا در طول جنگ جهانی دوم برای گسترش ساخت بمب‌های اتمی بود. اسلوتین به عنوان جزئی از این پروژه، آزمایش‌هایی را بر روی هسته اورانیوم و پلوتونیوم برای تعیین مقادیر جرم بحرانی آنها انجام داد. اسلوتین پس از جنگ جهانی دوم، تحقیقات خود را در آزمایشگاه ملی لاس آلاموس ادامه داد. در ۲۱ می۱۹۴۶، به‌طور تصادفی شروع به شکافت هسته‌ای کرد که منجر به تابش اشعه‌هایی با سرعت بالا شد. بلافاصله او را به بیمارستان منتقل کردند ولی ۹ روز بعد، یعنی در ۳۰ می، دومین قربانی مسمومیت پرتوی در تاریخ درگذشت.
اسلوتین توسط ایالات متحده برای واکنش به موقع در هنگام بروز تصادفی که توسط او در حین انجام آزمایش رخ داد بود و برای جلوگیری از مرگ سایر همکارانش، به عنوان یک قهرمان مورد ستایش قرار گرفت. بعدها این تصادف و حوادث پس از آن به صورت یک فیلم به نمایش درآمد.[1]
منابع
- "Criticality Accidents". Cddc.vt.edu. Archived from the original on 27 February 2014. Retrieved 2010-09-12.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Louis Slotin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۱۱.
