میگ-۲۳
میکویان-گورویچ میگ-۲۳ (به روسی: Микоян и Гуревич МиГ-23) (نام ناتو: فلاگر) هواپیمای جنگنده مجهز به بال متحرک است، که شرکت میگ در اتحاد جماهیر شوروی آن را طراحی کرده‌است. این جنگنده در کنار میگ-۲۵ و هواپیماهای دیگر آن دوران شوروی به «نسل سوم» جنگنده‌های شوروی، تعلق دارد. این هواپیما اولین جنگنده اتحاد شوروی دارای رادار نگاه به پایین/شلیک به پایین و یکی از اولین جنگنده‌های مجهز به موشکهای هوا به هوای با برد فراتر از میدان دید بود. همچنین اولین میگ است که ورودیهای هوای موتور در دو طرف بدنه قرار دارد. تولید آن در ۱۹۷۰ آغاز و به تعداد زیاد تولید شد.
| میکویان-گورویچ میگ-۲۳ | |
|---|---|
 | |
| نوع هواپیما | جنگنده |
| کشور سازنده | شوروی |
| شرکت سازنده | میگ |
| نخستین پرواز | ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ |
| تاریخ رونمایی | ۱۹۷۰ |
| بازنشستگی | ۱۹۹۴ (روسیه) |
| وضعیت کنونی | فعال در بعضی کشورها |
| بکارگیرنده(ها) | نیروی هوایی لیبی نیروی هوایی هند نیروی هوایی عراق نیروی هوایی آنگولا نیروی هوایی کوبا نیروی هوایی کره شمالی نیروی هوایی اتیوپی نیروی هوایی سوریه + نیروی هوایی ایران |
| آغاز ساخت | ۱۹۶۷-۱۹۸۵ |
| تعداد ساخته‌شده | ۵۰۴۵ |
| بهای هر فروند | ۳/۶-۶/۶ میلیون دلار |
| مدلهای دیگر | میگ-۲۷ |
در جنگ ایران و عراق
در طول جنگ ایران و عراق دست کم ۵۸ فروند هواپیمای میگ ۲۳ به وسیله هواپیماهای اف-۱۴ ایرانی سرنگون گردیدند، که این آمار از سوی منابع ایرانی , عراقی , غربی مورد تأیید قرار گرفته‌است. ۵ فروند از این تعداد به وسیله خلبان صدقی سرنگون گردید.[1] ۴ فروند از این ۵ فروند را صدقی در عملیات سلطان سرنگون نمود[2] .
همچنین ۲۰ فروند میگ-۲۳ نیز به وسیله هواپیماهای اف-۴ ایرانی سرنگون شد[3] گزارش‌های تأیید شده‌ای وجود دارد که ۳ یا حتی ۴ فروند میگ-۲۳ به ضرب یک موشک فینیکس سرنگون شدند و ۲۰ تا ۳۰ اف- 5 ایرانی هم توسط آن‌ها منهدم شدند.
در زمان جنگ، یک میگ-۲۳ نیز به ایران پناهنده شد که به دلیل تاخیر در جابه‌جایی به محلی امن، چند ساعت پس از فرود توسط بمب‌افکن های SU-22 عراقی روی زمین نابود شد. در اول اسفندماه سال ۱۳۶۴ در جریان عملیات والفجر ۸، در نزدیکی اهواز هواپیمای فوکر اف۲۷ فرندشیپ به خلبانی عبدالباقی درویش در محاصره دو فروند میگ-۲۳ عراقی قرار گرفت و تمام ۴۹ سرنشین آن کشته شدند.[4]
مشخصات میگ-۲۳-MLD
مشخصات عمومی
- خدمه: یک
- طول: ۱۶/۷۰ متر (56 ft 9.5)
- پهنای بال: ۱۳/۹۷ (گسترده) (45 ft 10 in)
- ارتفاع: ۴/۸۲ متر (15 ft 9.75 in)
- بال: مساحت ۳۷/۳۵ مترمربع گسترده، ۳۴/۱۶ مترمربع بسته (402.05 ft² / 367.71 ft²)
- وزن خالی: ۹۵۹۵ کیلو (21,153 lb)
- وزن بارگیری: ۱۵۷۰۰ کیلو (34,612 lb)
- بیشینه وزن برخاست: ۱۸۰۳۰ کیلو (39,749 lb)
- پیشرانه: ۱× afterburning توربوجت خاچاتوروف آر-۳۵-۳۰۰ , ۸۳/۶ کیلونیوتن خشک، ۱۲۷ کیلونیوتن با پس‌سوز (18,850 lbf / 28,700 lbf) هرکدام
عملکرد
- سرعت بیشینه: ۲/۴ ماخ ۲۴۴۵ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع; ۱/۱۴ ماخ، ۱۴۵۰ کیلومتر بر ساعت در سطح دریا (1,553 mph / 840 mph)
- برد: ۱۱۵۰ کیلومتر با شش موشک جنگی، 2,820 km ferry (570 mi / 1,750 mi)
- سقف پروازی: ۱۸۵۰۰ متر (60,695 ft)
- نرخ اوج‌گیری: ۲۴۰ متر بر ثانیه (47,245 ft/min)
- بارگیری بال: ۴۲۰ کیلو بر مترمربع (78.6 lb/ft²)
- نسبت نیرو به وزن: ۰/۸۸
جنگ‌افزار
- یک توپ ۲۳ میلیمتری GSH-23L
- دو جایگاه پرتاب در بدنه، دو تا زیر بالها و دو پیلون برای حداکثر ۳۰۰۰ کیلو مهمات شامل
- R-23/24 (AA-7 Apex)
- R-60 (AA-8 Aphid)
- در مدلهای ارتقا یافته توان حمل اینها را دارد:
- R-27 (AA-10 Alamo)
- R-73 (AA-11 Archer)
- R-77 (AA-12 Adder)
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میگ-۲۳ موجود است. |
ویکی‌پدیای انگلیسی
- Cooper and Bishop 2004, pp. 85—88.
- Cooper and Bishop 2004, p. 30.
- Cooper and Bishop 2003, pp. 87—88.
- سرهنگ هیبت‌الله اسدی (۱۳۸۷)، کتاب ارتش در فاو (عملیات والفجر8)، انتشارات ایران سبز، ص. ۲۶۱