نوده (آبیک)
نوده روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک و طالقان در حد فاصلاستان تهران و استان قزوین ایران است.
[[پرونده: چشم انداز روستاي نوده در تابستان | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | قزوین |
| شهرستان | آبیک |
| بخش | بخش مرکزی |
| دهستان | کوهپایه غربی |
  نوده (آبیک) | |
| مردم | |
| جمعیت | ۵۱ نفر (سرشماری ۹۵) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۳۶۷۴۶ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۸۲ |
این روستا در فاصله حدودي ١٠٠ كيلومتري از شهر تهران و كمتر از ٥٠ كيلومتري قزوین واقع شده است ، که با خودروی سواری شخصی مي توان از قزوين اين مسافت را در زماني كمتر از ۱ ساعت طي نمود. فاصله اين روستا از اتوبان تهران- قزوين در حدود ١٦ کيلومتر مي باشد. مسیر آن جاده ای است فرعي که از روستای کوندج واقع در حد فاصل بین شهرک حصارک و نیروگاه حرارتی شهید رجایی از اتوبان و جاده اصلی کرج -قزوین به سمت شمال اتوبان جدا شده و پس از گذشتن از روستاهای انجیلاق و شکرناب به روستاهاي نوده و كياده که در جوار هم قرار دارند می‌رسد.این روستا دارای مناظر زیبای کوهستانی در ارتفاعات خود بوده و برخی بناهای تاریخی روستا به زمان ایلخانی برمی‌گردد. نوده با توجه به موقعیت جغرافیایی آن بیشتر مناسباتش با قزوین بوده و از نظر تقسیمات کشوری از توابع شهرستان آبیک استان قزوین می‌باشد ؛ اما از نظر فرهنگی و اجتماعی، زبان تاتی، آداب و رسوم، باورها و سنتها، شیوه و سبک زندگی جزئی از طالقان است. زبان تاتی یکی از گویش‌های بسیار قدیمی و پیشینه‌دار است و مردم منطقه خود را جزء پایین طالقان می‌دانند. در پی اقداماتی که زمان صفويه ، قاجاريه و از دوره مشروطه در راستای گسترش دایره نفوذ حکومت در اقصی نقاط کشور صورت گرفت، تغییراتی در ابعاد مختلف مدیریت روستایی از جمله طالقان در منصب کدخدایی و ساختار و کارکردهای آن ایجاد گردید. در متون تاریخی و ادبی قرن سوم و چهارم، برای واژه کدخدا معانی متفاوتی همچون فرد دانا، رئیس خانه و مرد خانه، نگهبان شهر، وزیر و پیشکار بزرگان، معتمد و رئیس هر یک از محلات شهر، متصدی امور روستا ذکر شده است. آخرين كدخداي روستاهاي نوده ، كياده و غريب مزرعه از سنه ١٣١٨ش/۱۹۳۸م كدخدا اصغر بابائي فرزند غلامرضا از نوادگان كدخدا پهلوان سليمان بود(سازمان اسناد و کتابخانه ملی، سند شماره: ۲۹۱ و٩٨٤). اين منصب با ظهور دوره پهلوي دوم و پس تصويب قوانيني در سراسر روستاهاي طالقان كمرنگ گرديد.
جمعیت
این روستا در دهستان کوهپایه غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۱۹ نفر (۴۸خانوار) بوده‌است. این روستا تا سال‌های دهه ١٣٥٠ حدود ١٠٠ خانوار و جمعیتی حدود ٥٠٠ نفر داشت. جمعیتی که اغلب به کار کشاورزی مشغول بودند. اما با شکل گیری موج‌های مهاجرت به شهرها برخی از ساکنان این روستا به ویژه نسل جوان آن جهت ادامه تحصيلات و كار به تهران يا قزوین مهاجرت نموده و در شهرها ساکن شدند ، كه این امر موجب کاهش جمعیت این روستا گردید. البته در حال حاضر جمعیت این روستا در فصلهای بهار و تابستان با فصلهای پائیز و زمستان متفاوت است . در فصل بهار و تابستان بسیاری از جمعیت به روستا بر می‌گردند ، لذا جمعیت در این فصول افزایش می یابد؛ اما در فصول پائیز و زمستان مجددا برخی از ساکنان به شهر بازگشته که اين امر موجب کاهش جمعیت در این فصول می‌گردد.
محصولات کشاورزی نوده
تا سال‌های اواخر دهه ۱۳۵۰ و نیمه اول دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی کشاورزی، باغداری و دامداری در این روستا رونق بسيار داشت. در آن دوره شاخص ترين محصولات کشاورزی روستا گندم، جو، لوبیا، نخود و عدس بود که در مزارع آبی و دیمی کشت می‌شد و از مهمترين محصولات درختی روستا نيز مي توان گردو، بادام، انگور، کشمش و سنجد را نام بود. این محصولات کشاورزی نیاز مردم روستا را تأمین می‌نمود و مازاد آن به بازارهاي تهران و قزوین عرضه و به فروش می‌رفت و سایر مایحتاج زندگی اهالي از منبع درآمد حاصله از فروش اين اقلام کشاورزی تأمین می‌شد. از سنه هاي قبل از ١٣٢٠ بخش قابل توجهي از اين محصولات مانند كشمش و سنجد توسط تجار نوده‌اي با كاروان هايي به همراه فرش، گليم و ساير صنايع دستي طالقان از راه كوه ها و مناطق صعب العبور و پر مخاطره از بلاياي طبيعي و راهزنان به بازارهای شمالي كشور و استان گيلان صادر و در قبال آن برنج ، چاي و ساير اقلام دریافت می‌گردید. متاسفانه در سال‌های اولیه دهه ۶۰ و با كاهش بارندگي هاي موسمي به تدریج كشت محصولاتي كه وابستگي بيشتری به آب داشتند، حذف شدند و مزارع منطقه جاي خود را به باغ‌هايي از جمله گيلاس و گردو دادند .
جاذبه های توریستی و دیدنیهای روستای نوده
مناظر طبیعی مهم‌ترین و جذاب‌ترین دیدنیهای این روستاست:
1-چشم انداز بسیار زیبای روستا. (چشم اندازی شبیه ماسوله)
2-آبشار زیبای چهارپاش (آبشاری با ارتفاع حدود ٤٠ متر که در فصول پر آبی بسیار دیدنی است. آین آبشار در فصول سرما و یخبندان به یخ شار بسیار زیبا تبدیل می‌شود که بسیار جذاب و دیدنی است)
3-تنگ دره (دره ای صخره ای که به دلیل صخره ای بودن بسیار باریک است به گونه‌ای که می‌توان پاها را به دو طرف رودخانه چسباند و از روی آب رودخانه حرکت کرد)
4-صاف دره (دره ای با آب بسیار صاف)
5-روخانه یا رودخانه (رودخانه بزرگی که با پیوستن چند رود شکل گرفته‌است. دو طرف این رودخانه باغ و درختگاری است و مناظر طبیعی بسیار زیبایی دارد)
6-دشتان (باغهای گیلاس)
7-ترندشت(باغهای انگور)
8-خرس دره(باغهای انگور)
9-جن لانی دره (دره لانه‌های جن)
10- سیاکول (سیاه کوه)
11-چفته (مزرعه باغ انگور با چشم‌اندازی زیبا)
12-باغستان انگور جی یری باغان( باغهای بالا)
13-آبشار زردلجاری سره (آبشاری با ارتفاع حدود ٣٠ متر که در فصول پر آبی آب دارد و بسیار دیدنی است. اما در فصول گرما خشک است و فقط چک چک آب را می‌توان مشاهده کرد)
14-کلابن(منطقه ای کوهستانی با صخره ای بسیار بزرگ). این منطقه در فاصله ای دور از روستا قرار دارد و باید کوهنوردی کرد تا به آن رسید.
15-شاه سبزه پوش (امامزاده ای در دل کوهستان و بر فراز بلندترین قله منطقه با نام کوه عدنان یا کوه شاه سبزه پوش) این منطقه در فاصله ای دور از روستا قرار دارد و باید کوهنوردی کرد تا به آن رسید.
16- عسلک (منطقه ای کوهستانی با چشمه ای پر آب و مزارع زیبا) این منطقه در فاصله ای دور از روستا قرار دارد و باید کوهنوردی کرد تا به آن رسید.
17-پیلا کمر (صخره بزرک )این منطقه هم در فاصله ای دور از روستا قرار دارد و باید کوهنوردی کرد تا به آن رسید.
و بسیاری از مناطق طبیعی دیگر که البته به دلیل فاصله از روستا به راحتی قابل دسترسی نیست.
بازیهای محلی نوده
دراین روستا بازیهای محلی زیادی رواج داشته که امروزه چندان از آن‌ها خبری نیست. مهم‌ترین بازی‌ها عبارت بودند از:
- آنی مانی(شبیه گرگم به هوا)
- قوایم قوایم(قایم باشک)
- الک دلک
- زو
- قیش بازی(کمربند بازی)
- گردو بازی(به دو شکل مات مات و بازی با قاپ)
جستارهای وابسته
- فشگلدره
- فهرست روستاهای ایران
- فيلم آپارات از روستاي نوده طالقان
https://www.aparat.com/v/j7xXf/روستای_نوده_-روستای_نوده_شهرستان_آبیک_در_استان_قزوین
منابع
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||
|نشانی= |عنوان= نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵| ناشر = درگاه ملی آمار ایران|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱ ژانویه ۲۰۱۳|پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20130101150433/https://www.amar.org.ir/Default.aspx?tabid=553 | تاریخ بایگانی = ۱ ژانویه ۲۰۱۳}}