هرو

هَرِو (به انگلیسی:Harev) (همچنین هَرِی)، یک استان ساسانی در دوره باستان متاخر در سوی خراسان بود. هرو با استان های کوشانشهر در غرب، ابرشهر در شرق، مرو در شمال، و سیستان در جنوب هم مرز بود.

Harev
Harēw
Province Sasanian Empire
ca. 230–651

Map of Harev and its surroundings
مرکزHarev
Historical eraLate Antiquity
 تأسیس
ca. 230
 Annexed by Nezak Tarkhan after Yazdegerd III's death
651
پیشین
پسین
Kushan Empire
Hephthalite Empire
امروزه بخشی از افغانستان
 ایران
 ترکمنستان

نام

نام پارسی میانه هرو ( پارسی میانه: 𐭧𐭥𐭩𐭥 هرو ، پارتی: 𐭇𐭓𐭉𐭅 Harēw، سغدی : Harēw) از نام پارسی باستان (𐏃𐎼𐎡𐎺 هارایوا) آمده است

تاریخچه

هارو برای نخستین بار در کتیبهٔ شاپور یکم در کعبهٔ زرتشت ذکر شده‌است. همچنین در زمان سلطنت وی بود که شهر پوشنگ در نزدیکی پایتخت هرو تأسیس شد، [1] که نامی مشابه با استان خود داشت، و امروزه با عنوان هرات شناخته می شود. در حدود ۴۳۰، یک جامعهٔ مسیحی در آنجا ذکر شده‌است. [2]

این استان نقش کلیدی در جنگ بی‌حد و حصر میان ساسانیان و خیونان و هیاطله داشت،که مردمی کوچ‌نشین بودند که در اطراف فرارود و تخارستان در اواخر قرن ۴ زندگی می کردند. در دوران سلطنت پیروز یکم (R. 459-484)، یک گروه از اشراف مردم ارمنی در هرو توسط برادر ناتنی او ایزد گشناسب سکنی داده شدند. [3] در سال ۴۸۴، پیروز اول توسط یک ارتش هپتالی به سرکردگی خوشنواز شکست خورد و کشته شد، که پس از آن هارو را گشود. این استان در دست هپتالیان باقی ماند تا اینکه قباد یکم (r. 488-496 و 498-531) در اوایل سلطنت دوم خود این استان را بازگشود. [4] در زمان سلطنت پسرش و جانشین خسرو یکم (متوفی 531-579) ، این استان بخشی از خراسان شد.

در سال ۵۸۸، در زمان سلطنت هرمزد چهارم (حدود 579-590) ، اسقف‌های نسطوری از هرو به پایتخت ساسانی تیسفون رفتند تا در سینود ایشویهب. [5] به طور خلاصه در همان سال، هرو در اشغال حاکم گوک‌ترک‌ها باغا خاقان (به نام ساوا / صبا در منابع قرون وسطی ایران شناخته می شود). اما وی توسط فرماندهٔ نظامی هرمزد چهارم بهرام چوبین شکست خورد و کشته شد. [5] پس از مرگ آخرین پادشاه ساسانی یزدگرد سوم (R. 632-651) در ۶۵۱، این استان توسط حاکم هپتالی بادغیس به نام نزک ترخان ضمیمه شد. یک سال بعد، این استان را اعراب فتح کردند. [6]

ضرب سکه

هرو به عنوان ضرابخانهٔ سکه فعالیت می‌کرد. چندین سکه طلا و مس در پایتخت آن یافت شده‌است که به وضوح مربوط به دورهٔ ساسانیان است. اگرچه ساسانیان به طور معمول سکهٔ طلا ضرب نمی‌کردند، اما هرو یک استثنا بود. سکه‌های طلا یک پرتره از حاکم را از یک طرف نشان می‌دهد، در حالی که یک آتشگاه در طرف دیگر. برخی از نام‌های فرمانداران روی سکه‌ها شباهت نزدیکی با نام‌های هندو-ساسانیان دارد، که نشان می‌دهد که والی هندو-ساسانی نیز در بعضی مواقع کنترل بر هرو داشته است. [2]

جستارهای وابسته

منابع

مطالعه بیشتر

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.