هفت گناه کبیره

هفت گناه کبیره یا هفت گناه مهلک (به انگلیسی: Seven deadly sins) در الهیات کاتولیک گناهانی هستند که ارتکاب آنها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت.

برای دیگر کاربردها، هفت گناه کبیره (ابهام‌زدایی) را ببینید.
۷ گناه مرگبار، اثر پیتر بروگل
نگاره‌ای هفت گناه کبیره اثر هیرونیموس بوش

پیشینه

در آغاز عصر مسیحیت، راهبی یونانی به نام اواگریو دُ پونتو فهرستی از هفت گناه کبیره ارائه داد تا تمایلات منفی اصلی انسان را تعریف کند. ارتکاب هرکدام از این گناهان، می‌توانست انسان را به جهنم محکوم کند. پاپ گرگوری اولین تغییرات را در قرن شانزدهم در فهرست گناهان کبیره داد و فهرستی هفتگانه و رسمی از این گناهان منتشر کرد. در فهرست او، «اندوه» دیگر گناه محسوب نمی‌شد و جایش را به «شکم پرستی» داد.[1]. این گناهان عبارتند از:

۱. شهوت (Lust)

۲. شکم پرستی (Gluttony)

۳. طمع (Greed)

۴. تنبلی (Sloth)

۵. خشم (Wrath)

۶. حسادت (Envy)

۷. غرور (Pride)

هفت گناه کبیره از موضوعات مورد علاقه در وعظ و خطابه‌ها، نمایشنامه‌های اخلاقی و هنر اروپای قرون وسطا بوده‌است.

هفت گناه کبیره در هنر

منابع
  1. «گناهان کبیره، وب‌گاه رسمی پائولو کوئلیو به زبان فارسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۰۹.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هفت گناه کبیره موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.