هولیگانیسم فوتبالی

به رفتارهای ناهنجار و تخریب‌گرانه هواداران فوتبال مانند درگیری و نزاع خیابانی، وندالیسم و ارعاب؛ آشوب‌گری،[1] اوباش‌گری[2] یا هولیگانیسم فوتبالی (به انگلیسی: Football hooliganism) می‌گویند.[3] این رفتار جامعه‌ستیزی تلقی می‌شود.[1] هولیگان‌ها معمولاً پیش یا پس از بازی به درگیری با هواداران تیم حریف می‌پردازند. خشونت هولیگان‌ها ممکن است تحت تأثیر نژادپرستی هم قرار داشته‌باشد.[4] هولیگانیسم فوتبالی معمولاً به صورت گروهی رخ می‌دهد و ممکن است در میان آشوبگران، افرادی که هوادار تیم یا ورزشی هم نیستند؛ همراهی داشته باشند.[2] (یادگیری اجتماعی)

هواداران لوکوموتیو لایپزیک در سال ۱۹۹۰

هولیگانیسم فوتبالی در ایران
واردشدن هواداران پرسپولیس به زمین چمن ورزشگاه آزادی تهران پس از قهرمانی در لیگ برتر ۸۷–۸۶

هولیگانیسم در فوتبال ایران هم وجود دارد.[5] در ایران به افراد هولیگان اصطلاحاً «تماشاگرنما» گفته‌می‌شود.[6] عمده رفتارهای ناهنجار هولیگان‌ها در ایران؛ شامل دشنام‌گویی دسته‌جمعی به افراد مختلف یا تیم مقابل در ورزشگاه، انفجار مواد محترقه در ورزشگاه، کندن و آتش زدن صندلی‌های ورزشگاه و آسیب‌رسانی به ناوگان حمل و نقل به ویژه اتوبوس‌ها (وندالیسم) می‌باشد.[6][7] هولیگان‌های ایرانی درگیری نیز انجام می‌دهند. شماری از این درگیری‌ها به زخمی‌شدن و قتل منجر شده‌است.[8] در بازی سپاهان و پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۷-۸۶ در اصفهان، بر اثر پرتاب مواد محترقه یک سرباز وظیفه نیروی انتظامی به سختی مجروح شد و بینایی خود را از دست داد.[9][10] شهرآورد تهران که مهمترین بازی باشگاهی فوتبال در ایران است، همواره تحت تدابیر امنیتی شدید برگزار می‌شود.[8][6]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «جوان؛ معلق میان دیروز، امروز و فردا»، روزنامه ایران (شماره ۲۴۴۵)، ۵ اردیبهشت ۱۳۸۲
  2. قاسمی، حمید (۲۲ آبان ۱۳۸۶). «بررسی هولیگانیسم و راه‌های تقابل با آن». شبکه خبر. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۹ مهر ۱۳۸۸.
  3. "Another sorry outbreak of the English disease". ایندیپندنت. 17 June 2004. Archived from the original on 30 September 2007. Retrieved 2007-07-25.
  4. Human Rights Watch/Helsinki (Organization: U.S.) (۱۹۹۷)، Racist violence in the United Kingdom، Human Rights Watch، ص. p۱۴، شابک ۱-۵۶۴۳۲-۲۰۲-۵
  5. «مرز گمشده میان پای و ناپاکی». خبرگزاری تابناک. ۲۷ تیر ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۹ مهر ۱۳۸۸.
  6. تهرانی، شاهین (۱۱ شهریور ۱۳۸۸)، «تماشاگرنما یعنی تمام عقده‌های نسل ما!»، روزنامه ورزشی گل (شماره ۱۰۳۰)
  7. "Football, blood and war". آبزرور. 18 ژانویه 2004. Retrieved ۴ آبان ۱۳۸۷. December 2000 Following an ill-tempered Tehran derby, between Pirouzi and Estegahl, violence spills on to the streets as fans destroy cars and buses. Three players from each side and 60 fans are arrested; more than 250 coaches are vandalised. Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  8. "The Red 'Victors' and the 'Independent' Blues". مجله فیفا. 31 October 2002.
  9. «نیروی انتظامی به دنبال عامل جنجال ورزشگاه فولادشهر / دو چشم فدای نادانی یک تماشاگر»، روزنامه اعتماد (شماره ۱۵۸۱)، ص. صفحه ۱۳، ۱۳ دی ۱۳۸۶
  10. محمدی، مهدی (۱۸ دی ۱۳۸۶). «فیلم حوادث ورزشگاه فولادشهر و مضروب شدن سرباز ناجا». خبرگزاری فارس. دریافت‌شده در ۹ مهر ۱۳۸۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.