هیولا

هیولا موجودی افسانه‌ای است، آن معمولاً در افسانه‌های کهن یا داستان‌های ترسناک حضور دارد، و به همین خاطر است که اغلب زشت و ممکن است ترسناک یا آسیب‌رسان باشد. کلمه هیولا در بیشتر زبان‌های اروپایی از "monstrum" لاتین برگرفته شده. هیولا معمولاً با ساختار بیولوژیکی عجیب است، که به عنوان نشانهٔ اشتباهی در نظم طبیعی به وجود آمده.

با هیولا (مجموعه نمایش خانگی) اشتباه نشود.
نقاشی (تمثیل جاودانگی)، توسط جولیو رومانو.

کلمه «هیولا» معمولاً بر چیزی اشتباه یا بد دلالت دارد؛ یک هیولا به‌طور کلی ایراد اخلاقی و ذاتی دارد و همچنین تفاوت‌های جسمی یا روانی شنیع با دیگر موجودات، یا از آن به عنوان مخلوقی عجیب از طبیعت می‌توان نام برد. همچنین می‌تواند ظاهراً به یک فرد با ویژگی‌های مشابه مانند یک شخص حریص یا کسی که کارهای وحشتناک انجام می‌دهد اعمال شود.

ریشه "monstrum" از کلمهٔ "monere" به وجود آمده-که نه تنها به معنای برای هشدار دادن، بلکه به معنای دستور است! بنابراین، هیولا نشانهٔ بد یا آموزش خیر است. این تفسیر خوش‌خیم شده توسط سنت آگوستین، که هیولا را ذاتاً شر نمی‌داند پیشنهاد شد اما به عنوان بخشی از طراحی‌های طبیعی جهان، یک نوع از خطای عمدی در جسم و روح غالب یک مخلوق دسته‌بندی شده‌است.

تعاریف
یک تمثیل به عنوان یک هیولا پنج سر ارائه شده در سال ۱۶۱۸

هیولاهای کلاسیک

هیولاهای کلاسیک از افسانه‌ها و داستان‌های تخیلی منشاء می‌گیرند. هیولاهای شناخته شده کلاسیک عبارتند از: دراکولا، فرانکنشتاین، گرگینه، مومیایی، مرد نامرئی، زامبی‌و غیره.

طرح پری دریایی فیجی، بارنوم (۱۸۴۲)
نوزاد گوزن زرد (اختلال ژنتیکی دوقلوهای به هم چسبیده)
پسر دوسر - اختلال ژنتیکی سال ۱۸۸۱

منابع
      This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.