دراکولا
دراکولا کتابی نوشتهٔ برام استوکر نویسندهٔ ایرلندی است که نخستین بار در سال ۱۸۹۷ منتشر شد[1] و همچنین نام شخصیت اول این کتاب که یک خون‌آشام است. کتاب دراکولا به صورت یک رشته مکاتبات و صفحاتی از دفتر خاطرات شخصیت‌های داستان روایت می‌شود.
 جلد چاپ نخست | |
| نویسنده(ها) | برام استوکر |
|---|---|
| کشور | بریتانیا |
| زبان | انگلیسی |
| گونه(های) ادبی | وحشت، داستان گوتیک |
| ناشر | Archibald Constable and Company (UK) |
تاریخ نشر | ۲۶ مه ۱۸۹۷ |
| شماره اوسی‌ال‌سی | ۱۴۴۷۰۰۲ |
پیشینه نگارش داستان
آرمینیوس وامبری شرق‌شناس مجارستانی در سال ۱۸۹۰ در لندن با برام استوکر نویسندهٔ ایرلندی آشنا گشته و او را با افسانه‌هایی دربارهٔ شاهزاده اهل رومانی «ولاد سوم دراکولا» آشنا کرد. این امر زمینه نوشتن کتاب داستان دراکولا به قلم برام استوکر گشت که در سال ۱۸۹۷ منتشر شد.
شخصیت دراکولای خون‌آشام
دراکولا به گونه‌ای شخصیت پردازی شده که برای خواننده تنها حیوانی خون‌خوار، وحشی و زشت به نظر نیاید (در فیلم‌ها در مورد خون‌خواری دراکولا اغراق می‌شود)، بلکه اشراف‌زاده تنها و مرموزی است که همهٔ اطرافیان خود را از دست داده. هم چنین یکی از شخصیت‌های داستان به نام جاناتان هارکر وقتی وارد قصر کُنت دراکولا می‌شود با برخورد مودبانه و احترام‌آمیز او مواجه می‌گردد. براساس یادداشت‌های هارکر جناب کنت دراکولا کتاب خواندن را دوست دارد و صاحب کتابخانه‌ای بسیار بزرگ و غنی از کتب باارزش و کهن است. به گفتهٔ خود دراکولا: کتاب‌هایش بهترین دوستانش هستند و در هر شرایطی او را یاری کرده‌اند. کنت دراکولا موجودی تنهاست و خود او می‌گوید: به علت از دست دادن عزیزان بی‌شماری از سال‌ها قبل، با شادی و شادمانی وداع گفته و در حال حاضر در دنیای تاریکی از غم و اندوه زندگی می‌کنم که خوشی و خوشحالی در آن جایی ندارد.
دراکولا در ادبیات و سینما
شخصیت دراکولا مشهورترین خون‌آشام در ادبیات و سینماست و در آثار بسیاری که پس از کتاب برام استوکر به وجود آمده‌اند ظاهر شده‌است. فیلم دراکولای برام استوکر به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا برپایه همین رمان ساخته شده‌است.
دراکولا، مردی فراتر از افسانه
افسانه دراکولا از کشور رومانی نشئت می‌گیرد که به دلیل هیجان و وحشت خاص این روایت به تمام نقاط دنیا منتقل شده‌است. این کتاب توسط جمشید اسکندانی به فارسی ترجمه و در سال ۱۳۷۶ منتشر شده‌است.
کُنت دراکولای خشن و ستمگر فرمانروای قسمت جنوبی رومانی بوده‌است. برای فرمان بردن مردمانش قصر خود را قرمز رنگ آمیزی و با تمثال‌های هولناک تخیلی مزین کرده بود. او حتی در زمان خودش هم به نام دراکولا – پسر اژدها - شناخته می‌شد. همیشه لباس‌های تیره رنگ بر تن می‌کرد؛ آستر شنل خود را از مخمل قرمز دوخته بود و همیشه شراب سرخ می‌نوشید. به همین سبب مردم گمان می‌کردند که وی خون‌آشام است.
دراکولا در سال‌های تحول قرون وسطی به عصر رنسانس، به نبرد با عثمانیان مسلمان پرداخت تا از ورود آن‌ها به سرزمین خود جلوگیری کند. کنت دراکولا در قلعه خود در جنوب رومانی امروزی مدفون است. در جزوه‌ای که بلافاصله پس از مرگ وی در سال ۱۴۷۶، در نورنبرگ آلمان منتشر شد، فهرستی از جنایات او آمده‌است، از جمله اینکه پس از غذا دادن به گدایان در دربار خود، همه آن‌ها را به آتش کشید، چون عقیده داشت که آن‌ها بی‌دلیل غذای مردم را می‌خورند و نمی‌توانند بهای آن را بپردازند.
آخرین بازمانده وی «کنت ماروین دراکولا» در سال ۲۰۰۵ در اسپانیا درگذشت. چون وی مجرد بود و فرزند و خویشاوندی نداشت، اراضی بسیار وسیع و اموالش را دولت رومانی به تصرف درآورد.
اینک جنگل و قلعه دراکولا جزو آثار دیدنی رومانی به‌شمار می‌روند.
جستارهای وابسته
منابع
- روت بارتولومه، «از آسیای مرکزی تا دژ ویندسور»، زندگانی و آثار شرق‌شناس مجارستانی، آرمینیوس وامبری، بنگاه نشر Ergon، وورتسبورگ (آلمان) سال ۲۰۰۶، شابک: ۳-۸۹۹۱۳-۴۹۹-۰
- صد سال از مرگ خالق "دراکولای خون‌آشام" گذشت، دویچه وله فارسی
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دراکولا موجود است. |
| بندپایان |  | |
|---|---|---|
| دیگر جانداران | ||
| بیماری‌های منتقله | اسهال خونی • بیماری خواب • بیماری شاگاس • بیماری لایم • تب دنگی • تب خندق • تب راجعه شپشی • تب زرد • تب نیل غربی • تولارمی • تیفوس • تیفوس کنه‌ای • سالک • طاعون • فیلاریاز • مالاریا • ورم ویروسی مغز • هاری | |
| جستارهای وابسته | ||