هیپوگلیسمی
کم‌قندِخونی[1] یا هیپوگلیسِمی (به فرانسوی: hypoglycémie) به افتِ قند خون به زیر شصت (میلی‌گرم بر دسی‌لیتر) گفته می‌شود.
| هیپوگلیسمی | |
|---|---|
 | |
| بیماری در حال اندازه‌گیری میزان قند خون توسط گلوکومتر | |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| تخصص | غدد درون ریز و متابولیسم |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | E16.0-E16.2 |
| آی‌سی‌دی-9-CM | 250.8, 251.0, 251.1, 251.2, 270.3, 775.6, 962.3 |
| دادگان بیماری‌ها | 6431 |
| مدلاین پلاس | 000386 |
| ئی‌مدیسین | emerg/۲۷۲ med/1123 med/1939 ped/1117 |
| پیشنت پلاس | هیپوگلیسمی |
| سمپ | D007003 |
علائم هیپوگلیسمی
علائم هیپوگلیسمی عبارت‌اند از: احساس ضعف یا گرسنگی، پرش عضلانی، رنگ‌پریدگی، عرق سرد، تپش قلب، سرگیجه، گیجی، خواب‌آلودگی. در صورتی که به این علائم توجه نشود و عوارض ادامه پیدا کند، نهایتاً باعث بیهوشی و مرگ می‌شود.
درمان حملات پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی)
درمان مناسب حملات هیپوگلیسمی در موارد اورژانس و اگر بیمار هنوز هوشیار است در دهان گذاشتن دو قاشق شکر یا محلول آن در آب است. در صورتی که بیمار هوشیاری خود را از دست داده باید مقدار ده میلی‌لیتر گلوکز درون رگ تزریق گردد. در موارد غیر اورژانس مصرف کربوهیدرات‌های ساده و با جذب سریع است که به سرعت تبدیل به قند (گلوکز) شده و جذب خون می‌گردند. از جمله این انتخاب‌های مناسب می‌توان به حبه قند، آب میوه و نوشابه گازدار اشاره کرد. مصرف شکلات یا بیسکویت مناسب نیست چون این غذاها حاوی چربی فراوان هستند که باعث دیر جذب شدن قند موجود در آن‌ها می‌شود. نکته قابل ذکر دیگر رعایت تعادل در مصرف غذاهای شیرین هنگام هیپوگلیسمی است زیرا مصرف بیش از حد و پشت سرهم این غذاها باعث بالا رفتن قند خون می‌شود. بهترین کار این است که مقدار مناسبی از این غذاها (۵-۴ حبه قند یا یک لیوان آب میوه یا نوشابه) خورده شود و اگر پس از گذشت ۱۵ دقیقه هنوز علائم هیپوگلیسمی باقی‌مانده بود همین تعداد دوباره مصرف شود.
جستارهای وابسته
منابع
- «کم‌قندخونی بازگشتی» [تغذیه] هم‌ارزِ «rebound hypoglycemia»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ کم‌قندخونی بازگشتی)
- اصول طب داخلی هاریسون