واکسن ام‌ام‌آر

واکسن ام‌ام‌آر (انگلیسی: MMR vaccine‎) واکسنی جهت پیشگیری از سرخک، اوریون و سرخجه است.[1] دوز اول این واکسن معمولاً حوالی ۹ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین ۲۵ ماهگی تا ۶ سالگی تجویز می‌شود و میان این دو دوز، باید دست‌کم ۱ ماه فاصله باشد.[2][3]

واکسن ام‌ام‌آر
واکسن ام‌ام‌آر
ترکیبی از
واکسن سرخک واکسن
واکسن اوریون واکسن
واکسن سرخجه واکسن
داده‌های بالینی
نام تجاری ام‌ام‌آر ۲، پرایوریکس، ترسیواک، تریمووکس و بقیه
AHFS/دانشنامه دراگز
رده بارداری  ?
شناسه
کد ATC J07BD52
کم‌اسپایدر none
 N(what is this?)  (verify)

با دو نوبت واکسن، ۹۷٪ افراد علیه سرخک، ۸۸٪ علیه اوریون و ۹۷٪ علیه سرخجه مصونیت می‌یابند.[2] این واکسن برای افرادی که شواهدی از ایمنی ندارند[2] و آنهایی که ایدز تحت‌کنترل دارند، توصیه می‌شود.[4][5] همچنین افرادی که هیچگونه مصونیتی علیه سرخک ندارند تا ۷۲ ساعت پس از مواجهه با ویروس سرخک می‌توانند از این واکسن بهره‌مند شوند.[3] این واکسن به‌صورت تزریقی تجویز می‌شود.[2]

واکسن ام‌ام‌آر به‌طور گسترده‌ای در جهان مورد استفاده است و تا سال ۲۰۰۱ میلادی بیش از ۵۰۰ میلیون دوز در ۱۰۰ کشور جهان تجویز شده بود.[6][7] پیش از تجویز این واکسن، سرخک همه‌ساله موجب مرگ ۲٫۶ میلیون نفر می‌شد.[7] پس از تجویز این واکسن، میزان مرگ سالیانه ناشی از سرخک تا سال ۲۰۱۲ به ۱۲۲٬۰۰۰ در سال رسید که بیشتر در کشورهای کم‌درآمد بوده‌است.[7] به‌سبب واکسیناسیون، میزان بروز سرخک در آمریکای شمالی و جنوبی بسیار کم است[7] و میزان آن در افرادی که واکسیناسیون انجام نمی‌دهند رو به افزایش است.[7] تنها مابین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، این واکسن میزان مرگ ناشی از سرخک را بیشتر از ۸۴٪ کاهش داد.[8]

عوارض جانبی این واکسن معمولاً خفیف است و خودبه‌خود و بدون نیاز به درمان اختصاصی برطرف می‌شوند.[9] این عوارض ممکن است شامل تب، درد و قرمزی در محل تزریق باشد.[9] احتمال آنافیلاکسی شدید ۱ در میلیون است.[9] تجویز واکسن ام‌ام‌آر در دوران بارداری توصیه نمی‌شود اما در دوران شیردهی اشکالی ندارد.[2] این واکسن را می‌توان همزمان با واکسن‌های دیگر تجویز کرد.[9] افرادی که اخیراً واکسینه شده‌اند، خطری از جهت انتقال سرخک، اوریون و سرخجه به دیگران ندارند.[2] این واکسن خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش نمی‌دهد.[10][11] واکسن ام‌ام‌آر مخلوطی از ویروس‌های زنده و ضعیف‌شدهٔ سرخک، اوریون و سرخجه است.[2]

واکسن ام‌ام‌آر را موریس هیلمن ساخت[1] و مجوز استفاده از آن توسط شرکت مِـرک در سال ۱۹۷۱ داده شد.[12] پیش از آن، واکسن‌های مجزا برای سرخک اوریون و سرخجه به ترتیب در سال‌های ۱۹۶۳، ۱۹۶۷، و ۱۹۶۹ مجوز گرفته بودند.[12][13] توصیه برای دو نوبته بودن این واکسن در سال ۱۹۸۹ صورت گرفت.[12] امروزه واکسن چهارگانهٔ ام.ام.آر. وی که آبله‌مرغان را هم پوشش می‌دهد، در دسترس است.[2] یک واکسن ام.آر هم وجود دارد که فقط برای سرخک و سرخجه است و اوریون را پوشش نمی‌دهد.[14]

ادعاهای نادرست دربارهٔ اوتیسم

در سال ۱۹۹۸ میلادی اندرو ویکفیلد و همکاران، مقاله‌ای ساختگی و فریب‌آمیز منتشر نمودند که در آن ادعا شده بود دوازده کودک، بلافاصله پس از دریافت واکسن ام‌ام‌آر، دچار علائم روده‌ای، اوتیسم و برخی اختلالات دیگر شده‌اند[15] و در آن واکسن دیگری را از شرکت رقیب توصیه کرده بودند. در سال ۲۰۱۰ میلادی و پس از بررسی‌های گسترده، «سازمان نظام پزشکی بریتانیا» پژوهش ویکفیلد را «فریبکارانه» خواند[16] و مجلهٔ لنست مقاله را به‌طور کامل پس گرفته و حذف کرد.[17] ۳ ماه پس از بازپس‌گیری مجلهٔ لنست، مجوز طبابت ویکفیلد لغو شد و طی بیانه‌ای که در مجلهٔ لنست چاپ شد، به تحریف و تقلب در پژوهش متهم گردید[18] و از انجام فعالیت‌های پزشکی در بریتانیا محروم شد.[19] در سال ۲۰۱۱ میلای، مجلهٔ مشهور پزشکی بی‌ام‌جی هم پژوهش او را فریبکارانه خواند.[20]

بررسی‌ها و مطالعات با داوری همتا نتوانست رابطه‌ای میان اوتیسم و واکسن ام‌ام‌آر نشان دهد.[21] مرکز کنترل و پیشگیری بیماری،[22] «مؤسسهٔ پزشکی» آکادمی ملی علوم،[23] سرویس سلامت همگانی (NHS)[24] و بررسی‌های کتابخانهٔ کاکرین[25] همگی به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ‌گونه شواهد علمی دال بر ارتباط این واکسن با اوتیسم وجود ندارد.

تجویز این واکسن سه‌گانه به‌طور مجزا نه تنها نقشی در کاهش عوارض جانبی ندارد، بلکه احتمال بروز ابتلا به سرخک و اوریون را بالا می‌برد.[21][26] متخصصان حوزهٔ سلامت از پوشش خبری رسانه‌ها دربارهٔ ارتباط واکسن با اوتیسم انتقاد کردند چرا که سبب شد میزان واکسیناسیون افت کند.[27] پیش از انتشار مقالهٔ جعلی ویکفیلد، میزان واکسیناسیون ام‌ام‌آر در بریتانیا ۹۲٪ بود و پس از انتشار آن، به ۸۰٪ کاهش یافت. در سال ۱۹۹۸ میلادی، تنها ۵۶ مورد بیماری سرخک در بریتانیا گزارش شده بود حال آنکه در سال ۲۰۰۸ این میزان به ۱۳۴۸ مورد رسید و دو موردشان جان باختند.[28]

در ژاپن واکسیناسیون ام‌ام‌آر متوقف شده و واکسن‌ها به‌طور مجزا و در دو نوبت تجویز می‌شوند. یکی از واکسن‌ها ترکیب «سرخک با سرخجه» است و دیگری واکسن «اوریون به‌تنهایی»، که تنها در یک نوبت تجویز می‌شود. میزان اوتیسم در ژاپن همچنان رو به افزایش بوده‌است و ارتباطی به تغییر در برنامهٔ واکسیناسیون این بیماری‌ها نداشته‌است.[29]

منابع
  1. "Maurice R. Hilleman, PhD, DSc". Seminars in Pediatric Infectious Diseases. 16 (3): 225–226. July 2005. doi:10.1053/j.spid.2005.05.002.
  2. "MMR Vaccination What You Should Know Measles, Mumps, Rubella". CDC. 2 February 2018. Retrieved 10 September 2018.
  3. "Measles vaccines: WHO position paper – April 2017". Releve Epidemiologique Hebdomadaire. 92 (17): 205–27. 28 April 2017. PMID 28459148.
  4. Kinney, Rebecca (2 May 2017). "Core Concepts - Immunizations in Adults - Basic HIV Primary Care - National HIV CurriculumImmunizations in Adults". www.hiv.uw.edu.
  5. Watson, JC; Hadler, SC; Dykewicz, CA; Reef, S; Phillips, L (22 May 1998). "Measles, mumps, and rubella--vaccine use and strategies for elimination of measles, rubella, and congenital rubella syndrome and control of mumps: recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP)". MMWR. Recommendations and Reports : Morbidity and Mortality Weekly Report. Recommendations and Reports. 47 (RR-8): 1–57. PMID 9639369.
  6. "Top 10 myths about MMR, Top 10 truths about MMR" (PDF). NHS. Retrieved 10 September 2018.
  7. "Addressing misconceptions on measles vaccination". European Centre for Disease Prevention and Control. Retrieved 10 September 2018.
  8. "Measles Fact Sheet #286". World Health Organization. Retrieved 1 December 2014.
  9. "Vaccine Information Statement Measles-Mumps-Rubella". CDC. 11 July 2018. Retrieved 10 September 2018.
  10. Hussain, A; Ali, S; Ahmed, M; Hussain, S (3 July 2018). "The Anti-vaccination Movement: A Regression in Modern Medicine". Cureus. 10 (7): e2919. doi:10.7759/cureus.2919. PMC 6122668. PMID 30186724.
  11. Spencer, JP; Trondsen Pawlowski, RH; Thomas, S (15 June 2017). "Vaccine Adverse Events: Separating Myth from Reality". American Family Physician. 95 (12): 786–794. PMID 28671426.
  12. Goodson, JL; Seward, JF (December 2015). "Measles 50 Years After Use of Measles Vaccine". Infectious Disease Clinics of North America. 29 (4): 725–43. doi:10.1016/j.idc.2015.08.001. PMID 26610423.
  13. "Measles: information about the disease and vaccines Questions and Answers" (PDF). Immunization Action Coalition. Retrieved 10 September 2018.
  14. "Information Sheet Observed Rate of Vaccine Reactions, Measles, Mumps, and Rubella Vaccines" (PDF). WHO. May 2014. Retrieved 10 September 2018.
  15. Wakefield A, Murch S, Anthony A; et al. (1998). "Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". Lancet. 351 (9103): 637–41. doi:10.1016/S0140-6736(97)11096-0. PMID 9500320. Retrieved 2007-09-05. (Retracted)
  16. Cassandra Jardine (29 Jan 2010). "GMC brands Dr Andrew Wakefield 'dishonest, irresponsible and callous'". The Telegraph. London: Telegraph Media Group, Ltd. Retrieved 31 January 2015.
  17. The Editors Of The Lancet (February 2010). "Retraction—Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". Lancet. 375 (9713): 445. doi:10.1016/S0140-6736(10)60175-4. PMID 20137807. Lay summary – BBC News (2010-02-02).
  18. "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 24 May 2010, Andrew Wakefield, Determination of Serious Professional Misconduct" (PDF). General Medical Council. Archived from the original (PDF) on 9 August 2011. Retrieved 18 September 2011.
  19. Meikle, James; Boseley, Sarah (24 May 2010). "MMR row doctor Andrew Wakefield struck off register". The Guardian. London. Archived from the original on 27 May 2010. Retrieved 24 May 2010.
  20. Godlee F, Smith J, Marcovitch H (2011). "Wakefield's article linking MMR vaccine and autism was fraudulent". BMJ. 342 (jan05 1, c7452): c7452. doi:10.1136/bmj.c7452. PMID 21209060.
  21. National Health Service (2004). "MMR: myths and truths". Archived from the original on 2008-09-13. Retrieved 2007-09-03.
  22. "Measles, mumps, and rubella (MMR) vaccine". Centers for Disease Control and Prevention. 2008-08-22. Archived from the original on 2008-10-08. Retrieved 2008-12-21.
  23. Immunization Safety Review: Vaccines and Autism بایگانی‌شده در ۲۰۰۷-۰۶-۲۳ توسط Wayback Machine. From the Institute of Medicine of the National Academy of Sciences. Report dated May 17, 2004; accessed June 13, 2007.
  24. MMR Fact Sheet بایگانی‌شده در ۲۰۰۷-۰۶-۱۵ توسط Wayback Machine, from the United Kingdom National Health Service. Accessed June 13, 2007.
  25. Demicheli V, Rivetti A, Debalini MG, Di Pietrantonj C (2012). "Vaccines for measles, mumps and rubella in children". Cochrane Database Syst Rev. 2 (2): CD004407. doi:10.1002/14651858.CD004407.pub3. PMID 22336803.
  26. MMR vs three separate vaccines:
  27. "Doctors issue plea over MMR jab". BBC News. 2006-06-26. Retrieved 2009-02-04.
  28. Thomas J (2010). "Paranoia strikes deep: MMR vaccine and autism". Psychiatric Times. 27 (3): 1–6. Archived from the original on 17 June 2018. Retrieved 30 July 2019.
  29. Honda H, Shimizu Y, Rutter M (2005). "No effect of MMR withdrawal on the incidence of autism: a total population study". J Child Psychol Psychiatry. 46 (6): 572–9. CiteSeerX 10.1.1.579.1619. doi:10.1111/j.1469-7610.2005.01425.x. PMID 15877763. Archived from the original|archive-url= requires |url= (help) on 30 May 2016. Lay summary – Bandolier (2005). |access-date= requires |url= (help)
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ واکسن ام‌ام‌آر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.