وجه تضمین اولیه
وجه تضمین اولیه، (به انگلیسی: Initial margin) در دانش مالی وجهی است که در بازار معاملات آتی، از طرفین قرارداد آتی، برای جلوگیری از امتناع از انجام قرارداد آتی، در قالب شرط ضمن عقد، دریافت می‌شود، که میزان آن در مشخصات هر قرارداد آتی تعیین می‌شود. در طول دوره قرارداد (حتی در صورت تغییر در قیمت سهم پایه) این مبلغ، ثابت باقی می‌ماند.
در بورس اوراق بهادار تهران وجه تضمین اولیه ۲۰٪ درصد ارزش قرارداد، با قیمت پایه اولین روز معاملاتی است، که اهرمی ۵ برابری را ایجاد می‌کند. البته این نسبت در طول دوره قرارداد، به علت ثابت بودن وجه تضمین و متغیر بودن قیمت، دستخوش تغییر شده و می‌تواند درجه اهرم را کاهش یا افزایش دهد.[1][2]
جستارهای وابسته
منابع
- Walter, James (March 1956). "Dividend Policies and Common Stock Prices". Journal of Finance. 11 (1): 29–41. doi:10.1111/j.1540-6261.1956.tb00684.x. Retrieved 20 October 2012.
- Brown, Christian; Abraham, Fred (October 2012). "Sum of Perpetuities Method for Valuing Stock Prices". Journal of Economics. 38 (1): 59–72. Retrieved 20 October 2012.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Initial margin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.