ولسوالی خاشرود
خاشرود یکی از ولسوالی‌های ولایت نیمروز در جنوب باختری افغانستان است. جمعیت آن در سال ٢۰٢۰ میلادی، ٢٨٬۶٩٨ نفر اعلام شده‌است.[1]
| خاش رود | |
|---|---|
 نقشه هوایی شهر غُرغُری، مرکز سابق خاشرود و مرکز علاقه‌داری خاشرود | |
 ولسوالی خاش رود روی نقشه ولایت نیمروز | |
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  افغانستان |
| ولایت | نیمروز |
| مرکز ولسوالی | خاش |
| تعداد قریه | ۶٥ |
| اداره | |
| ولسوال | ندا محمد |
| شوراهای ولایتی | شورای ولایتی نیمروز |
| مردم | |
| جمعیت | ٢٨٬۶٩٨ نفر (١٣٩٩) |
| پراکندگی | ٣.۴ نفر بر کیلومتر مربع |
| دین | اسلام |
| زبان | دری و بلوچی |
| اطلاعات جغرافیا | |
| مساحت | ٨٣٥۴ کیلومتر مربع |
| داده‌های دیگر | |
| کدپستی | ۴٣٥٢ |
| منطقه زمانی | ۴:۳۰+ (وقت استاندارد افغانستان) |
خاشرود ولسوالی ای است در شمال شرق شهر زرنج و چخانسور میان دشت بکوا و دشت مارگو در کنار راست دریای خاشرود. این ناحیه چون از مضافات سیستان بوده‌است بنا بران آثار قدیم زیاد در آن به مشاهده می‌رسد، مثلاً قلعهٔ خرابهٔ خاش که هنوز هم مورد استفاده می‌باشد و خرابه‌های در شمال قریۀ رزی. همچنان خطوط نهرهای متروکه در این حصه موجود است. قرار روایات در حوزهٔ رزی باغ‌های وسیع انگور وجود داشته‌است و علت تسمیهٔ آن هم همین باشد، چو رز به معنای تاک است.[2]
نامگذاری
نام ناحیه خاشرود از نام دریاچه یی به این نام گرفته شده که از کنار این ساحه می‌گذرد. شاید نام اصلی این ناحیه خاش بوده‌است، چنان‌که قلعهٔ کهنه یی هنوز هم به نام خاش معروف است در مورد نام خاشرود در بین اهالی روایتی هم شایع است و آن اینکه گویند: اصلآ اینجا خشکرود نامیده می‌شد زیرا که رود آن کم اب بوده در طول سال بیش از دوسه ماه آب نداشته‌است. اما از نظر لغت و ریشه یابی کلمهٔ خاش، خواش و خاشرود یا خواشرود مهم‌ترین مرجع نام رودهای زرنج است که در اوستا ذکر شده‌است، چنان‌که از جمله نه رود این ناحیه یک از آن هواسترا می‌باشد که به مفهوم خوش مرغزار و دارای مرغزارهای خوب است و این همان خاشرود فعلی باشد که دارای ساحه یی با چنین اوصاف بوده‌است. همچنان واژهٔ خواش یا خاش (خاس) به معنای آب، چشمه و نهر آمده است، چنان‌که در نام کانالهای سغد دیده شده‌است و نیز نام دریاچه یی هم است که زرافشان از آن بیرون آید. اصطخری این حوقل این کلمه را بر شهر اطلاق کنند که همین خاشرود (شهر خاش) را میناید، و گویند که این شهر بر مرز داور (زمین داور) موقعیت دارد.[2]
منابع
- «برآورد نفوس کشور:١٣٩٩» (PDF). اداره احصائیه مرکزی افغانستان. دریافت‌شده در ٣۰ آوریل ٢۰٢١.
- «سایت عیاران سیستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۷.
