پادشاه گوی
پادشاه گوی ( ۲۳۴ - ۲۸۶ ) هشتمین فرمانروای باکجه یک امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود او کوچکترین پسر چهارمین امپراتور باکجه ٬ گائه رو و نیز برادر کوچک پنجمین پادشاه باکجه یعنی چوگو بود.
بخشی از مجموعهٔ |
||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تاریخ کره | ||||||||
پیش از تاریخ | ||||||||
دوره باستان | ||||||||
|
||||||||
سه امپراتوری نخست | ||||||||
دوره سه پادشاهی | ||||||||
|
||||||||
دولتهای شمالی و جنوبی | ||||||||
|
||||||||
دوره سه امپراتوری پسین | ||||||||
|
||||||||
دوره دودمانی | ||||||||
|
||||||||
دوره استعماری | ||||||||
|
||||||||
دوره امروزی | ||||||||
|
||||||||
موضوعات | ||||||||
گاهشمار | ||||||||
پادشاهان کره باکجه |
---|
۱- اونجو ۱۸ ق.م - ۲۹ |
به قدرت رسیدن
او در سال ۲۳۴ میلادی در حالیکه هیچ کس توقع نداشت به قدرت رسید یعنی اگر او نبود امکان داشت شورش برای رسیدن به تخت باکجه را تکه تکه می کرد. این شورشها به این دلیل بود که نوهٔ برادرش ۲ ماه بعد از رسیدن به تخت مرد و تنها کسی که برای جانشینی مناسب بود، کسی جز گوی نبود او در سال ۲۳۴ میلادی به قدرت رسید.
دورهٔ حکومت
در زمان او باکجه بسیار قدرتمند بود او کم کم نواحی رودخانه هان را در اختیار گرفت و بعد با ارتشش ماهان را مطیع خود ساخت و این پیشرویهای او ادامه پیدا کرد تا به رودخانهٔ شیلا رسید.
مرگ
او در سال ۲۸۶ میلادی مرد و حکومت را به چائک گای سپرد.