چو مین

چو مین (‎/ˈtʃaʊ ˈmeɪn/‎ و ‎/ˈtʃaʊ ˈmiːn/‎، simplified Chinese) رشته فرنگی چینی سرخ شده با سبزیجات و گاهی گوشت یا توفو است. این نام رومانیزه شدن تایشانیchāu-mèn است. این غذا در سراسر دیاسپورای چینی محبوب است و در منوی اکثر رستوران‌های چینی در خارج از کشور ظاهر می‌شود. این غذا به خصوص در هند،[1] نپال، انگلستان، و ایالات متحده محبوب است.

چو مین
یک بشقاب چو مین
وعدهغذای اصلی
خاستگاهچین
منطقه یا ناحیهگوانگ‌دونگ
دمای سروگرم
ترکیبات اصلینودل، سس سویا، تره‌بارs
انواعمرغ، گوشت خوک، گوشت گاو، میگو، توفو
چو مین
نویسه‌های چینی سنتی 炒麵
نویسه‌های چینی ساده‌شده 炒面
Literal meaning"Stir-fried noodles"

ریشه‌شناسی

کلمات chow mein به معنای «رشته فرنگی سرخ شده» است، همچنین به راحتی در انگلیسی به «رشته سرخ شده» ترجمه می‌شود، chow به معنی «سرخ شده» و mein به معنای «رشته فرنگی» است.

غذاهای محلی

غذاهای چینی آمریکایی
Subgum chow mein

در آشپزی آمریکایی چینی، این غذای سرخ شده‌ای است که شامل نودل، گوشت (مرغ معمول‌ترین است اما گوشت خوک، گوشت گاو، میگو یا توفو نیز گاهی جایگزین می‌شود)، پیاز و کرفس است. این غذا اغلب به عنوان یک غذای خاص در رستوران‌های چینی سرو می‌شود. در رژیم گیاه‌خواری یا وگان چو ماین نیز رایج است.

غذاهای چینی استرالیایی

چو ماین سنتی با رشته فرنگی تخم مرغ درست می‌شود که آن را می‌جوشانند و صاف می‌کنند و می‌گذارند تا خشک شود. این خوراکی با هر یک از غذاهای دریایی، اغلب فقط میگو، مرغ، گوشت گاو یا گوشت خوک کبابی تهیه می‌شود. رستوران‌ها یک نوع ترکیبی از چو مین یا یک نوع را سرو می‌کنند. مرغ و گوشت گاو اغلب با کمی سودا نرم می‌شوند.

غذاهای ژاپنی برزیلی

چو ماین توسط مهاجران ژاپنی به برزیل آورده شد و از این رو یاکی‌سوبا (تلفظ پرتغالی:[jakiˈsoβɐ] یا [jakisoˈba]) نامیده می‌شود. هرچند بیشتر با سلیقه‌های برزیلی مطابقت دارد تا ژاپنی‌ها و بنابراین بیشتر شبیه نسخه‌های چو مین در آمریکای شمالی است.

غذاهای چینی هندی

بسیاری از مردم هند غربی در غذاهای خود چو مین دارند، به ویژه مردمان جزایری مانند ترینیداد و توباگو[2][3] و جامائیکا که جمعیت قابل توجهی از نژاد چینی را شامل می‌شوند.[4][5] این دستور پخت‌ها به صورت مشابه و با لوبیا سبز، هویج، نخود فرنگی، پیاز و بعضی اوقات سبزیجات دیگر طبخ می‌شوند. گوشت مورد استفاده بیشتر مرغ و گاهی گوشت خوک و یا میگو است. تفاوت اصلی این است که ادویه‌های محلی به آن اضافه می‌شوند و غذا اغلب با فلفل تند و یا سس فلفل سرو می‌شود.

در کوبا، جدا از هتل‌های توریستی اغلب غذاهای چینی به سبک غربی سرو می‌کنند، رستوران‌های محلی چینی را می‌توان در هاوانا یافت که سبک متمایز کوبایی را ارائه می‌دهند.

در پاناما، چو ماین را با مخلوط هویج خرد شده و کلم به همراه گوشت خوک یا مرغ تهیه کرده و روی ماکارونی سرو می‌کنیم. دستور العمل دیگر شامل کنسرو ذرت است.[6]

چو ماین به سبک بنگلادشی

چو ماین در غذاهای چینی هند، چینی بنگلادشی و چینی پاکستانی نیز رایج است. در هند توسط چینی‌های کلکته معرفی شد. با توجه به رژیم‌های گیاهخواری در هند، سبزیجات شامل رشته‌های با کلم، شاخه‌های بامبو، غلاف نخود، فلفل سبز و هویج است. در منطقه دهلی نو، چو ماین می‌تواند گاهی اوقات حاوی پنیر با مخلوط رشته و سبزیجات باشد. نوع دیگر هند غیر گوشتی شامل تخم مرغ مخلوط شده به عنوان منبع پروتئین است.[7][8] کلکتا نوع خاص خود را دارد که به آن Calcutta Chow Mein یا چو مین کلکته گفته می‌شود که همچنین شامل فلفل قرمز، سیر یا سیر داغ است.[9]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Ahuja, Aashna (2015-11-27). "Indian Chinese Cuisine: India's Love Affair with Chinese Food". ان‌دی‌تی‌وی. Archived from the original on 2016-01-03. Retrieved 2016-02-03.
  2. Ganeshram, Ramin (2011-02-01). "Recipe: Eight-Treasure Trini Chow Mein". NPR. Archived from the original on 2018-05-27. Retrieved 2018-04-05.
  3. Ganeshram, Ramin (2011-02-02). "Chinese New Year, Trinidad-Style". NPR. Archived from the original on 2018-05-27. Retrieved 2018-04-05.
  4. Nelson, Cynthia (2013-01-29). "Guyanese-style chicken chowmein": Sometimes you just crave chowmein. Using chowmein noodles, marinaded chicken, and veggies like beans, carrots, and green onion, you can make your own version at home". The Christian Science Monitor. Archived from the original on 2013-10-19. Retrieved 2013-10-19.
  5. Seponara-Sills, Jonny; Seponara-Sills, Amy (2011-04-30). "Guyanese chow mein: A traditional Guyanese dish that reveals a fusion of Asian influences". The Christian Science Monitor. Archived from the original on 2013-10-19. Retrieved 2013-10-19.
  6. Montenegro, Nayla (2007-03-30). "El "Chow Mein" es panameño". Panamá América (به اسپانیایی). Archived from the original on 2015-07-14. Retrieved 2015-07-13. Unknown parameter |trans_title= ignored (help)
  7. "Recipe: Egg Chowmein". Zee News. 2013-01-21. Archived from the original on 2013-12-17. Retrieved 2013-11-14.
  8. Shaw, Kanchan (2010-03-17). "Egg Hakka Chowmein". Gourmet India. Archived from the original on 2013-12-17. Retrieved 2013-11-14.
  9. Bhattacharya, Chandrima S. (June 21, 2015). "Long live chow mein: Hakka or gravy, Dacres Lane or Tangra, Chandrima S. Bhattacharya traces the journey of the ubiquitous Calcutta chowmin". Calcutta Telegraph. Archived from the original on 2015-07-28. Retrieved 2015-08-09.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.