ژولیت (قمر)

ژولیت (انگلیسی: Juliet‎) نام یکی از قمرهای سیارهٔ اورانوس است که در ۳ ژانویهٔ ۱۹۸۶ به خاطر تصاویر وویجر ۲ کشف شد. در ابتدا نام S/1986 U 2 و بعدها نام Uranus XI بود و بعدتر به خاطر شخصیت ژولیت در رومئو و ژولیت از شکسپیر ژولیت نامیده شد.

ژولیت

کشف
کاشف	استفن سینات / وویجر ۲
تاریخ کشف	۳ ژانویه ۱۹۸۶
خواص مداری
نیم‌قطر بزرگ	۶۴٬۳۵۸٫۲۲۲ ± 0.048 km[1]
خروج از مرکز مداری	۰٫۰۰۰۶۶ ± 0.000087[1]
دوره تناوب مداری	۰٫۴۹۳۰۶۵۴۹۰ ± 0.000000012 d[1]
زاویه انحراف	۰٫۰۶۵۴۶ ± ۰٫۰۴۰° (to Uranus' equator)[1]
قمر	اورانوس
مشخصات فیزیکی
ابعاد	۱۵۰ × ۷۴ × 74 km[2]
شعاع متوسط	۴۶٫۸ ± 4 km[2][3][4]
مساحت سطح	~35,000 km² (محاسبه)
حجم	~632,000 km³ (محاسبه)
جرم (فیزیک)	~5.6‎×۱۰^۱۷ kg (محاسبه)
چگالی متوسط	~1.3 g/cm³ (فرض)[3]
گرانش سطحی	~۰٫۰۱۶ g (محاسبه)
سرعت گریز	~0.040 km/s (محاسبه)
دوره چرخش	synchronous[2]
انحراف محوری	صفر[2]
سپیدایی	۰٫۰۸ ± 0.01[5]
دما	~۶۴ کلوین (محاسبه)

جستارهای وابسته

• قمرهای اورانوس

منابع

1. Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
2. Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
3. "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 October 2008. Retrieved 12 December 2008.
4. Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". NASA (National Space Science Data Center). Retrieved 12 December 2008.
5. Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Juliet (moon)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵.