کامبیز درمبخش
کامبیز درمبخش (زادهٔ ۸ خرداد ۱۳۲۱ در شیراز) طراح، کاریکاتوریست و گرافیست ایرانی است. او برندهٔ چندین جایزه بزرگ معتبر جهانی است و تاکنون چندین نمایشگاه مستقل از آثارش در کشورهای مختلف جهان برگزار شده‌است.
| کامبیز درمبخش | |
|---|---|
 کامبیز درمبخش در سال ۱۳۸۵ | |
| زادهٔ | ۸ خرداد ۱۳۲۱ (۷۷ سال) شیراز |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | طراح، کاریکاتوریست و گرافیست |
| خویشاوندان | کیومرث درم بخش (برادر) |
زندگی‌نامه
کامبیز درمبخش در سال ۱۳۲۱ در شیراز به دنیا آمد[1] و فارغ‌التحصیل هنرستان هنرهای زیبای تهران است. او از پیشکسوتان هنر کاریکاتور در ایران به‌شمار می‌رود و در کار خود صاحب سبک است.
درم بخش از ۱۴ سالگی همکاری خود را با نشریات ایرانی از جمله توفیق شروع کرد و با دیگر مطبوعات ایرانی و خارجی همچون نیویورک تایمز، اشپیگل، نبل اشپالتر و… کارش را ادامه داد. در مجموع بیش از ۶۰ سال با مطبوعات صاحب نام ایران و جهان همکاری مستمر داشته و مدّتی نیز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، هنر کاریکاتور را تدریس کرده‌است.
این هنرمند بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی در داخل و خارج از کشور برگزار کرده و در ۱۰۰ نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی حضور داشته‌است.
او برنده جایزه از بزرگ‌ترین و معتبرترین مسابقات بین‌المللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، ترکیه، برزیل، یوگسلاوی و چندین جایزه بین‌المللی جنبی دیگر بوده و داور مدعو چند نمایشگاه بزرگ بین‌المللی کاریکاتور بوده‌است. او همچنین نشان شوالیه را از دولت فرانسه در آبان سال ۱۳۹۳ دریافت کرد.[2]
بسیاری از آثار درمبخش به موزه‌های معتبر دنیا راه پیدا کرده از جمله در موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر خانه صبا، کتابخانه ملی، مان هنر نو، موزه سندیکای گرافیست‌های ایران، موزه آوینیون پاریس، موزه کاریکاتور بازل در سوئیس، موزه کاریکاتور گابروو در بلغارستان، موزه هیروشیما در ژاپن، موزه ضد جنگ یوگسلاوی، موزه کاریکاتور استانبول در ترکیه، موزه کاریکاتور ورشو در لهستان و مجموعه شهرداری شهر فرانکفورت آلمان.[1]
کتاب‌های متعددی در زمینه تصویرسازی و کاریکاتور تاکنون از او چاپ و منتشر شده‌است. ازجمله: بدون شرح، دفتر خاطرات فرشته‌ها، کتاب کامبیز (درایتالیا منتشر شد)، کتاب‌های مشترک طنزاندیشان امروز ایران، طنزاندیشان امروز ایران در خارج از کشور، میازار موری که دانه‌کش است، المپیک خنده، سمفونی خطوط، اگر داوینچی مرا دیده بود و چند اثر دیگر.
درمبخش فعالیت‌هایی در زمینه تبلیغات (طراحی روی جلد کتاب)، تصویرگری کتاب کودک، پوستر، فیلم کوتاه، کارت پستال، تقویم و مشابه آن‌ها دارد و از سال ۱۳۸۶ به بعد وارد عرصه انیمیشن‌سازی نیز شده‌است. او همراه با پسرش رامین در این زمینه فعال است و نتیجه این همکاری، ساخت چندین فیلم انیمیشن کوتاه از جمله مجموعه «دلقک‌ها» ست.
در تاریخ پنجشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین «جشنواره بین‌المللی هنر برای صلح» ، نشان عالی «هنر برای صلح» به کامبیز درمبخش و ۳ هنرمند دیگر اهداء شد.[3]
مستند سینمای کاغذی
در سال ۱۳۹۵ مستندی ۷۰ دقیقه ای دربارهٔ آثار و زندگی کامبیز درم بخش به کارگردانی جواد آتشباری منتشر شد.[4]
منابع
- صادق رضازاده (۵ مهر ۱۳۹۶). «کامبیز درمبخش: دو بار ممنوع‌القلم شدم». روزنامه شهروند. دریافت‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۷.
- «کامبیز درمبخش، کارتونیست ایرانی نشان شوالیه هنر و ادبیات فرانسه را گرفت». بی‌بی‌سی فارسی.
- «۴ هنرمند نشان عالی صلح دریافت کردند/ انتقاد از بی‌مهری‌ها». خبرگزاری مهر. ۱۳ مهر ۱۳۹۷.
- http://www.ensafnews.com/49544/سینمای-کاغذی-نقشی-از-نقاشی‌های-او/
- فاطمه مرادزاده / جام‌جم (۱۲ آبان ۱۳۸۹). «با کامبیز درمبخش، کاریکاتوریست؛ یک کلاغ را چهل کلاغ می‌کنیم». جام جم آن‌لاین.
- لقمان رضایی. «ریشه اصلی کاریکاتور، نوعی اعتراض است؛ گفتگویی با کامبیز درم بخش». وبلاگ ترس و لرز به نقل از روزنامه مردم‌سالاری شماره ۲۵۳۶ به تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ سپتامبر ۲۰۱۳.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کامبیز درمبخش در ویکی‌گفتاورد موجود است. |