کانون زمین‌لرزه
کانون زمین‌لرزه، کانون ژرفی یا هایپوسنتر (به انگلیسی: Hypocenter) نقطه‌ای است که در آن انرژی کرنشی انباشته‌شده در سنگ نخستین‌بار آزاد شده و گسل آغاز به گسیختگی می‌کند. این رویداد در ژرفای زیر مرکز سطحی زمین‌لرزه رخ می‌دهد.[1]
| بخشی از نوشتارها درباره |
| زمین‌لرزه |
|---|
| انواع |
|
| عوامل |
|
| ویژگی‌ها |
|
|
| اندازه‌گیری |
|
| پیش‌بینی |
|
| دیگر موضوعات |
|
|
درگاه علوم زمین رده • موضوعات وابسته |
کانون ژرفی در جایگاه رخ‌داد زمین‌لرزه و زیر مرکز سطحی زمین‌لرزه در رویهٔ زمین، قرار گرفته است.
ژرفای زمین‌لرزه را می‌توان با کمک سنجش‌های پدیدهٔ امواج لرزه‌ای اندازه‌گیری نمود. همچون تمامی پدیده‌های وابسته به امواج در فیزیک، این محاسبات نیز دارای خطایی‌است که با بالارفتن طول موج افزایش می‌یابد، لذا تعیین ژرفای زمین‌لرزهٔ خاستگاه این امواج با طول‌موج بلند (فرکانس کوتاه) بسی دشوار است. زمین‌لرزه‌های خیلی شدید بخش بزرگی از رهاسازی انرژی‌شان را با انتشار امواج لرزه‌ای با طول موج‌های خیلی بالا محقق می‌کنند و بنابراین زلزله قوی‌تر با آزادسازی انرژی از تودهٔ سنگی بزرگ‌تری سروکار دارد.
جستارهای وابسته
منابع
- «Earthquake Glossary». earthquake.usgs.gov. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۰-۲۷.
 |
معنای کانون زمین‌لرزه را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.