کباده‌کشی
کباده کشیدن یا کباده زدن یکی از ورزشهای باستانی میباشد.
نحوه اجراء
کباده کشیدن به این گونه‌است که ورزشکار کمان کباده را با دست راست و زنجیر آن را با دست چپ می‌گیرد (برای چپ دستها برعکس میشود) و بالای سر در این حالت دو بازوی او کمی تا شده‌است نگه می‌دارد. و با ضرب و آواز مرشد، یک بار دست راست را در امتداد شانه نگاه می‌دارد و دست چپ را بر روی سر خم می‌کند و می‌خواباند و بار دیگر دست چپ را در امتداد شانه نگاه می‌دارد، و دست چپ را بر روی سر خم می‌کند و می‌خواباند و بدین گونه ورزشکار کباده کشیدن را ادامه می‌دهد. او باید به روی پنجه‌های دو پا به ایستد و با آهسته و نرم حرکت دادن کباده پا به پا بشود و پیش و پس برود.[1]
قوانین
کباده را همه ورزشکاران نمی‌کشند و کسانیکه بخواهند بکشند پس از چرخ زدن دوتا دوتا یا تک تک از مرشد یا پیش کسوت «رُخصت» می‌گیرند و هر کدام کباده‌ای برمی‌دارند و شروع به کباده کشی میکنند.
پانویس
- تاریخچه زورخانه در ایران، سایت فرهنگسرا
منبع
| اصطلاحات زورخانه |
|---|
| این سر و آن سر زدن • بداُفت • بدل‌کار • بوسیدن و وا بوسیدن • پازدن • پهلوان‌پنبه • پهلوان زنده را عشق است • پهلوانان صاحب تاج • پیش قبض • پیش‌خیز • پیش‌قدم • پیش‌کسوت • تنکه • جست کلاغ • چرکین کردن و چرکین شدن • چوب تعلیم • حرامی گرفتن • حریف • حق‌خوانی • خاک کشتی • خانه ورزش • خوش‌پرگار • ساخته • سرپا • سنگ گرفتن • سنگ کشتی • شلنگ و تخته • شنای پیچ • شنای جفتی • شنای کشیده • صاحب زنگ و صاحب ضرب • قاطی شدن • قدر • کارهای ایذائی • کباده‌کشی • کباده • کشتی پاک شدن یا پاک کردن • کشتی در میان ماندن • کشتی گره شدن • کفتربند • کهنه‌سوار • گل کشتی • گورگه • لنگ • لنگ انداختن • مرشد • دست مریزاد • مشتمال • مشتمال‌چی • نطعی • نوچه • نوخاسته • نیک‌کار • وارد کردن • واگیر • میل گرفتن • ورزش با میل |