کلوگان
کلوگان یا گلوکان یا کلیگان از روستاهای دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران است. [1][2]
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | شمیرانات |
| بخش | رودبار قصران |
| دهستان | رودبار قصران |
| نام محلی | کلیگون |
| نام‌های دیگر | گلوکان |
| مردم | |
| جمعیت | ۲۰۷ نفر (سرشماری ۹۵) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۶۰۰۶۴ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۱ |
جمعیت
جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۳۸۰ نفر در ۱۰۸ خانوار بوده است. که قطعاً تا کنون تغییر یافته است.
زبان گفتاری
دانشنامه ایرانیکا درباب زبان منطقه قصران آورده است که باید به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد. گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا جیرود و تجریش در جنوب شمیران گونه ای فارسی-مازندرانی است و ویژگی های زبانهای کاسپین را دارد[3] حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده‌است :منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه‌ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه‌ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشهٔ زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته‌است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان لهجهٔ مازندرانی به همان نسبت افزوده می‌شود، چنان‌که در لهجهٔ میگون و شهرستانک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجهٔ مازندرانی غلبه دارد.[4]
پانویس
- ییلاقی برای پایتخت‌نشینان
- رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٨٢.
- the region can be divided into two linguistic zones: (1) The vernaculars of the north and southeast of Inner Qaṣrān show high degrees of affinity with Ṭabari (Māzandarāni) but with a substantial blend of Persian vocabulary and grammar; they are thus coined as ‘Ṭabaroid’ (Borjian, 1913b). (2) The southern dialects, from Ušān in the middle course of the Upper Jājrud southward to Tajriš in Šemirān, are given the appellation ‘Perso-Tabaric’ on the grounds that they are akin to Persian, while carrying a thick Caspian stratum, Giti Deyhim and EIr., “QAṢRĀN,” Encyclopædia Iranica, online edition
- کریمان، حسین (۱۳۸۶). قصران (کوهسران). تهران: وزیری (کالینگور). ص. جلد دوم صفحه ۷۵۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۲۸۱۰۱۲.
نام اصلی روستای کلوگان از گلوگاه گرفته شده که گویا گلوگاهی جهت دسترسی از تهران به شمال ایران بوده است .