کمک گرانشی
در مکانیک مداری و مهندسی هوافضا کمک گرانشی به استفاده از حرکت نسبی و گرانشی سیاره یا دیگر ساختارهای آسمانی برای تغییر مسیر و تغییر سرعت فضاپیما گفته می‌شود. به‌طور معمول این کار برای صرفه جویی در سوخت، زمان و هزینه انجام می‌شود. از کمک گرانشی می‌توان برای افزایش یا کاهش شتاب و برنامه‌ریزی برای تغییر مسیر فضاپیما استفاده نمود.
دوقولوهای وویجر ساخت ناسا به این شیوه امکان رسیدن به سرعت بالا برای گریز به خارج از منظومه خورشیدی دست یافتند.
این کمک به وسیله حرکت (تکانه زاویه‌ای مداری) سیاره و حرکت گرانش آن که موجب کشیده شدن و حرکت فضاپیما می‌شود، به وجود می‌آید. این تکنیک برای اولین بار در یک مانور در سال ۱۹۶۱ پیشنهاد شد و سپس بر روی کاوشگر بین سیاره‌ای مارینر ۱۰ و همچنین دو پروژه وویجر مورد استفاده قرار گرفت.[1]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gravity assist». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ می ۲۰۱۲.
| کاوشگرها |  | |
|---|---|---|
| مفاهیم | ||
| کارها | ||
| تیم وویجر |
| |
| مشاهدات و رصدها |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.