کنت لونرگان

کنت لونرگان
کنت لونرگان
زاده	۱۶ اکتبر ۱۹۶۲ ‏(۵۸ سال)
پیشه	فیلم‌نامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، هنرپیشه، و کارگردان
دانشگاه	دانشگاه وسلین; دانشگاه نیویورک (NYU)
جوایز مهم	NSFC – Best Screenplay; NYFCC – Best Screenplay; 2000 You Can Count on Me
کار(های) برجسته	می‌توانی روی من حساب کنی (۲۰۰۰); ' منچستر کنار دریا '
همسر(ها)	جین اسمیت-کمرون (۲۰۰۰—; 1 child)

کنت لونرگان (انگلیسی: Kenneth Lonergan‎؛ زادهٔ ۱۶ اکتبر ۱۹۶۲) فیلم‌نامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، هنرپیشه و کارگردان اهل ایالات متحده آمریکا است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که در آن نقش داشته می‌توان به می‌توانی روی من حساب کنی اشاره کرد.

لونرگان برای فیلم منچستر بای د سی جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی را در سال ۲۰۱۷ از آن خود کرد.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kenneth Lonergan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۴.
«Kenneth Lonergan». دریافت‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۴.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی
۱۹۴۰–۱۹۶۰	پرستون استرجیس (۱۹۴۰) هرمن جی. منکویتس و اورسن ولز (۱۹۴۱) مایکل کنین و رینگ لاردنر جونیور (۱۹۴۲) نورمن کراسنا (۱۹۴۳) لامار تروتی (۱۹۴۴) ریچارد شوایتزر (۱۹۴۵) موریل باکس و سیدنی باکس (۱۹۴۶) سیدنی شلدون (۱۹۴۷) داده نشد (۱۹۴۸) رابرت پیروش (۱۹۴۹) چارلز براکت، دی.ام. مارشمن جونیور و بیلی وایلدر (۱۹۵۰) آلن جی لرنر (۱۹۵۱) تی. ئی. بی. کلارک (۱۹۵۲) چارلز براکت، ریجارد ال. برین و والتر رایش (۱۹۵۳) باد شولبرگ (۱۹۵۴) سونیا لویان و ویلیام لودویگ (۱۹۵۵) آلبر لاموریس (۱۹۵۶) جرج ولز (۱۹۵۷) ندریک یانگ و هارولد جیکوب اسمیت (۱۹۵۸) کلارنس گرین، موریس ریچلین، راسل راوز و استنلی شاپیرو (۱۹۵۹) آی ای ال دایموند و بیلی وایلدر (۱۹۶۰)
۱۹۶۱–۱۹۸۰	ویلیام اینج (۱۹۶۱) انیو د کونچینی، پیترو جرمی، و آلفردو جیانتی (۱۹۶۲) جیمز آر. وب (۱۹۶۳) پیتر استون و فرانک تارلف (۱۹۶۴) فردریک رافائل (۱۹۶۵) کلود لولوش و پی‌یر اویترهوون (۱۹۶۶) ویلیام رز (۱۹۶۷) مل بروکس (۱۹۶۸) ویلیام گلدمن (۱۹۶۹) فرانسیس فورد کوپولا و ادموند اچ. نورث (۱۹۷۰) پدی چایفسکی (۱۹۷۱) جرمی لارنر (۱۹۷۲) دیوید اس. وارد (۱۹۷۳) رابرت تاون (۱۹۷۴) فرانک پیرسون (۱۹۷۵) پدی چایفسکی (۱۹۷۶) وودی آلن و مارشال بریکمن (۱۹۷۷) رابرت سی. جونز، والدو سالت، و نانسی داود (۱۹۷۸) استیو تسیچ (۱۹۷۹) بو گولدمن (۱۹۸۰)
۱۹۸۱–۲۰۰۰	کالین ولند (۱۹۸۱) جان بریلی (۱۹۸۲) هورتون فوت (۱۹۸۳) رابرت بنتون (۱۹۸۴) ویلیام کلی، پاملا والاس و ارل والاس (۱۹۸۵) وودی آلن (۱۹۸۶) جان پاتریک شنلی (۱۹۸۷) رانالد بس و بری مارو (۱۹۸۸) تام شولمن (۱۹۸۹) بروس جوئل روبین (۱۹۹۰) کالی خوری (۱۹۹۱) نیل جردن (۱۹۹۲) جین کمپیون (۱۹۹۳) کوئنتین تارانتینو و راجر اوری (۱۹۹۴) کریستوفر مک‌کوری (۱۹۹۵) برادران کوئن (۱۹۹۶) بن افلک و مت دیمون (۱۹۹۷) مارک نورمن و تام استاپارد (۱۹۹۸) آلن بال (۱۹۹۹) کامرون کرو (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	جولین فلوز (۲۰۰۱) پدرو آلمودوار (۲۰۰۲) سوفیا کوپولا (۲۰۰۳) پی‌یر بیسموت، میشل گوندری و چارلی کافمن (۲۰۰۴) پل هگیس و رابرت مورسکو (۲۰۰۵) مایکل آرندت (۲۰۰۶) دیابلو کودی (۲۰۰۷) داستین لنس بلک (۲۰۰۸) مارک بول (۲۰۰۹) دیوید سیدلر (۲۰۱۰) وودی آلن (۲۰۱۱) کوئنتین تارانتینو (۲۰۱۲) اسپایک جونز (۲۰۱۳) الخاندرو گونسالس اینیاریتو، نیکلاس گیاکوبونه، الکساندر دینلاریس، آرماندو بو (۲۰۱۴) جاش سینگر و توماس مک‌کارتی (۲۰۱۵) کنت لونرگان (۲۰۱۶) جوردن پیل (۲۰۱۷) نیک واللونگا، برایان کری و پیتر فارلی (۲۰۱۸) بونگ جون-هو و هان جین-وون (۲۰۱۹)