جین کمپیون
الیزابت جین کمپیون (انگلیسی: Elizabeth Jane Campion، زاده ۳۰ آوریل ۱۹۵۴) فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده نیوزیلندی است. او نخستین و تنها زن فیلمساز برنده جایزه اصلی جشنواره فیلم کن است و یکی از پنج زنی است که همراه با سوفیا کوپولا، لینا ورتمولر و کاترین بیگلو و گرتا گرویگ نامزد اسکار بهترین کارگردانی شدهاست. او برای فیلم پیانو برنده اسکار بهترین فیلمنامه اورجینال شده است
| جین کمپیون Jane Campion | |
|---|---|
![]() کمپیون در ۲۰۱۴ | |
| نام در زمان تولد | Elizabeth Jane Campion |
| زادهٔ | ۳۰ آوریل ۱۹۵۴ (۶۷ سال) Waikanae، نیوزیلند |
| محل زندگی | سیدنی، نیو ساوت ولز، استرالیا |
| پیشه | |
| همسر(ها) | کالین دیوید انگلرت (ا. ۱۹۹۲–ج. ۲۰۰۱) |
| فرزندان | ۲ فرزند؛ ازجمله آلیس انگلرت |
حرفه
کمپیون سال ۱۹۹۰ نیز با فیلم «فرشتهای سر میز من» جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره ونیز را برد. «تصویری از یک بانو» ۱۹۹۶ و «دود مقدس» ۱۹۹۹ و از دیگر ساختههای اوست.
او در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳، رئیس هیئت داوران بخش سینه فونداسیون بود.[1]
زندگی شخصی
در سال ۱۹۹۲ او با کلین دیوید انگلرت یک استرالیایی که در فیلم پیانو به عنوان کارگردان دوم با او همکاری کردهبود، ازدواج کرد.[2] اولین فرزند آنها پسری به نام گسپر بود که در سال ۱۹۹۳ متولد شد و تنها ۱۲ روز زندگی کرد.[3] فرزند دوم آنها دختری به نام آلیس انگلرت است که در سال ۱۹۹۴ متولد شد؛ او یک بازیگر است. این زوج در سال ۲۰۱۱ از یکدیگر جدا شدند.[4]
جوایز
جین کمپیون سال ۱۹۹۳ با فیلم پیانو نخل طلای کن را برد و برای این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردان شد و اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را از آن خود کرد.
فیلمشناسی
| سال | نام فیلم | سمت | یادداشتها | ||
|---|---|---|---|---|---|
| کارگردان | نویسنده | تهیهکننده | |||
| ۱۹۸۰ | بافتها | آری | آری | فیلم کوتاه | |
| ۱۹۸۱ | مصائب اغواگری و تسخیر | آری | آری | فیلم کوتاه | |
| ۱۹۸۲ | پوست کندن: تمرین انضباط | آری | آری | فیلم کوتاه | |
| ۱۹۸۳ | لحظههای بیاحساس | آری | آری | آری | فیلم کوتاه |
| ۱۹۸۴ | یک داستان شخصی از یک دختر | آری | آری | فیلم کوتاه | |
| ساعت تعطیلی | آری | آری | فیلم کوتاه | ||
| ۱۹۸۶ | دو دوست | آری | تلهفیلم | ||
| ۱۹۸۹ | دلبند | آری | آری | فیلمنامه مشترک با جرارد لی | |
| ۱۹۹۰ | فرشتهای سر میز من | آری | |||
| ۱۹۹۳ | پیانو | آری | آری | ||
| ۱۹۹۶ | پرتره یک بانو | آری | |||
| ۱۹۹۹ | دود مقدس! | آری | آری | فیلمنامه مشترک با آنا کمپیون | |
| میوه نرم | آری | ||||
| ۲۰۰۳ | In the Cut | آری | آری | فیلمنامه مشترک با سوزانا مور | |
| ۲۰۰۶ | خاطرات آب | آری | آری | فیلم کوتاه | |
| آدمربایی: داستان مگومی یوکوتا | آری | فیلم مستند | |||
| ۲۰۰۷ | کفشدوزک | آری | آری | فیلم کوتاه. بخشی از هر کس سینمای خودش | |
| ۲۰۰۹ | ستاره فروزان | آری | آری | ||
| ۲۰۱۲ | خودش هستم | آری | فیلم کوتاه | ||
| ۲۰۱۳ | بالای دریاچه | آری | آری | آری | مینیسریال کارگردانی مشترک با گارث دیویس فیلمنامه مشترک با جرارد لی |
| ۲۰۱۶ | خوشبختی خانواده | آری | فیلم کوتاه | ||
| ۲۰۱۷ | آنها | آری | |||
| بالای دریاچه: دختر چینی | آری | آری | آری | مینیسریال کارگردانی مشترک با آریل کلایمن فیلمنامه مشترک با جرارد لی | |
| TBA | قدرت سگ | آری | آری | آری | در حال فیلمبرداری |
جستارهای وابسته
منابع
- آلبوم عکس: جشنواره کن؛ روزهای آخر (بیبیسی فارسی)
- "ENGLERT, COLIN DAVID Australia". Business Profiles. Retrieved 2015-12-30.
- Franke, Lizzie (1999). "Jane Campbell Is Called the Best Female Director in the World. What's Female Got to Do with It?". In Wexman, Virginia Wright. Jane Campion: Interview. University Press of Mississippi. p. 207. ISBN 978-1-57806-083-2. Retrieved 31 January 2013.
- Sampson, Des (24 January 2013). "Alice Englert stars in Twilight successor". The New Zealand Herald. Retrieved 31 January 2013.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Jane Campion». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۶.
