کنسرتو گروسو

کنسرتو گروسو یا کنچـِرتو گروسو (به ایتالیایی: concerto grosso) (معنای ایتالیایی: کنسرتِ بزرگ)[1] فرمی از موسیقی باروک است که در آن زمان به وجود آمده‌است.[2] این فرم بسیار شبیه به کنسرتو است، که بعد از کنسرتو گروسو توسعه یافت و بسیار مقبول‌تر شد. از نقاط برجسته آن گروه کوچک تکنوازان اجراکننده آن در مقابل یک ارکستر کامل است.[1] این گروه کوچک معمولاً شامل دو ویولن، فاگوت و همچنین سازهای بادی بود. گروه دیگر که کمی بزرگتر بود شامل سازهای زهی نیز می‌شد.[3] استفاده از این فرم در دوران کلاسیک کاهش یافت ولی در دوران رومانتیک و مدرن آهنگسازان دوباره آن را احیا کردند.[1]

نگاره کنسرتو: تنها شما از دوران باروک

برخی از آهنگسازان کنسرتو گروسو [1][3]
کورلی-کنسرتو گروسو قسمت دوم در سل مینور
در پخش این پرونده مشکل دارید؟ ویکی‌پدیا:راهنمای رسانه را ببینید.

منابع
  1. http://classicalmusic.about.com/od/glossary/g/concerto_grosso.htm
  2. http://www.thefreedictionary.com/concerto+grosso
  3. http://www.merriam-webster.com/dictionary/concerto%20grosso

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.