گوده مرکزی
در کالبدشناسی چشم انسان، گودهٔ مرکزی (انگلیسی: Fovea centralis) به فرورفتگی ریزی در مرکز لکهٔ زرد گفته می‌شود که حاوی یاخته‌های مخروطی است که به علت افزایش طولشان به یاخته‌های استوانه‌ای شبیه شده‌اند.[1]
| ' | |
|---|---|
 Schematic diagram of the چشم انسان، with the fovea at the bottom. It shows a horizontal section through the right eye. | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | fovea centralis |
| MeSH | D005584 |
| TA98 | A15.2.04.022 |
| TA2 | 6785 |
| FMA | 58658 |
در مرکز شبکیه، ناحیه کوچکی به نام لکه زرد وجود دارد که در آن فقط نورون‌های مخروطی یافت می‌شود. در نواحی دورتر از لکه زرد به‌تدریج از تعداد نورون‌های مخروطی کاسته شده و بر تعداد نورون‌های استوانه‌ای افزوده می‌شود.
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fovea centralis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.