گویش افتری

گویش افتری گویشی از خانواده زبان‌های کومشی[1] می باشد که توسط مردم روستای اَفتَر (هَفدَر)، از توابع شهرستان سرخه، استان سمنان صحبت می شود که همچون زبان سنگسری تحت تاثیر زبان مازندرانی (طبری) قرار دارد.[2] گویش افتری برای تمامی گویشوران زبان های کومشی همچون سمنانی، سرخه ای و ... قابل فهم می باشد.[3]

گویش افتری
افتری
زبان بومی درایران
استان استان سمنان شهرستان سرخه افتر
منطقهالبرز جنوبی
گویش‌ها
افتری
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹

دستور زبان

ضمایر

در گویش افتری ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[4]

ضمیر۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
فاعلی، افتریatoohemhujjun
مفعولی، افتریmonne(monde)tadejudehemdehujdejunde
ملکی، افتریmontajuhemhujjun

شناسه

در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش افتری پنج دسته شناسه داریم: گذشته(فعل متعدی)، گذشته(فعل لازم)، حال ساده، حال التزامی (فعل متعدی) و گذشته نقلی.[5] (نمونه زیر بر اساس گویش افتر تنظیم شده‌است)

گذشته۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسه حالiaeiminen
شناسه حال التزامی (فعل متعدی)omota/∅omonotonošon
شناسه گذشته (فعل متعدی)omotomonotonošon
شناسه گذشته(فعل لازم)iata/∅iminen
شناسه گذشته نقلیeyeyaeehimehinehen

صرف فعل (لازم)

در جدول زیر فعل (لازم) خوابیدن (baxoton) بر اساس گویش افتری در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[6](نمونه زیر براساس گویش افتری می باشد)

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهbe-xot-ešt-ibe-xot-ešt-atbe-xotbe-xot-ešt-imbe-xot-ešt-inbe-xot-ešt-en
گذشته کاملbexot-boštibexot-boštatbexot-boabexot-boštimbexot-boštinbexot-bošten
گذشته استمراریmi-xot-ešt-imi-xot-ešt-atmi-xot-ešt-ami-xot-ešt-immi-xot-ešt-inmi-xot-ešt-en
گذشته در حال انجامdabošti mixoteštidaboštat mixotadaboa mixoteštedaboshtim mixoteštimdaboštin mixoteštindabošten mixotešten
گذشته نقلیbe-xot-e-ybe-xot-e-yabe-xot-ebe-xot-e-himbe-xot-e-hinbe-xot-e-hen
حال ساده/آیندهxos-enn-ixos-enn-axos-enn-exos-enn-imxos-enn-inxos-enn-en
حال در حال انجامdari xosennidara xosennadare xosennedarim xosennimdarin xosennindaren xosennen
حال التزامیbexosibaxosabaxosebaxosimbaxosinbaxosen
آیندهge-nn-e-m bexosige-nn-e-t baxosage-nn-e baxosege-nn-e-mon baxosimge-nn-e-ton baxosingennešon baxosen

صرف فعل (متعدی)

در جدول زیر فعل (متعدی) گفتن (bevâton) بر اساس گویش افتری در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[7](نمونه زیر براساس گویش افتری می باشد)

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهbe-vât-ombe-vât-otbe-vât-ošbe-vât-omonbe-vât-otonbe-vât-ošon
گذشته کاملbevât-boambevât-botatbevât-boabevât-boamonbevât-bevât-boatonbevât-boašon
گذشته استمراریmi-vât-ammi-vât-atmi-vât-ami-vât-omonmi-vât-otonmi-vât-ošon
گذشته در حال انجامdabošti mivâtamdaboštat mivâtatdaboa mivâtadaboshtim mivâtomondaboštin mivâtotondabošten mivâtošon
گذشته نقلیbe-vât-e-ybe-vât-e-yabe-vât-ebe-vât-e-himbe-vât-e-hinbe-vât-e-hen
حال ساده/آیندهvâ-nn-ivâ-nn-avâ-nn-exos-nn-imvâ-nn-invâ-nn-en
حال در حال انجامdari vânnidara vânnadare vânnedarim vânnimdarin vânnindaren vânnen
حال التزامیbâjibâjabâjebâjimbâjinbâjen
آیندهge-nn-e-m bâjige-nn-e-t bajage-nn-e bâjege-nn-e-mon bâjimge-nn-e-ton bâjingennešon bâjen

منابع

  1. BORJIAN, HABIB (2010). "Rev.: Etymological Dictionary of the Iranian Verb". Journal of the Royal Asiatic Society: 2.
  2. جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبان‌ها و گویش‌های ایرانی ( گذشته و حال). تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
  3. حبیب برجیان، گویش کومشی افتر، ۲.
  4. حبیب برجیان، گویش کومشی افتر، ۱۵.
  5. حبیب برجیان، گویش کومشی افتر، ۲۳.
  6. حبیب برجیان، گویش کومشی افتر، ۲۴.
  7. حبیب برجیان، گویش کومشی افتر، ۲۴.

پیوند به بیرون

موسیقی بهار با گویش اَفتَری در صدا و سیمای سمنان تولید شد

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.