یرواند ناهاپتیان

یرواند ناهاپتیان (ارمنی: Երուանդ Նահապետյան; انگلیسی: Yervand Nahapetian; زاده ۱۲۹۲ خورشیدی، جلفای نو، اصفهان - درگذشته ۱۳۸۵، جلفای نو، اصفهان)، نقاش ایرانی ارمنی‌تبار بود. یرواند ناهاپتیان یکی از پایه‌گذاران آب‌رنگ ایران است.[1]

پیش‌نویس:یرواند ناهاپتیان

یرواند ناهاپتیان
نام در زمان تولدیرواند ناهاپتیان
زادهٔ۱۹۱۳ (میلادی)
جلفای نو، اصفهان، ایران
درگذشت۲۰۰۶ (۹۲−۹۳ ساله)
جلفای نو، اصفهان، ایران
ملیتایرانی
شناخته‌شده براینقاشی
سبکآبرنگ
جنبشجلفای نو
کوچ ایل - آبرنگ

زندگی‌نامه

یرواند ناهاپتیان ۱۲۹۶ خورشیدی (۱۹۱۶ میلادی) در جلفای اصفهان چشم به جهان گشود.[2]

یرواند تحصیلات ابتدایی را در یکی از مدارس جلفای اصفهان به پایان رسانید.[3] و تحصیلات متوسطه را در کالج اصفهان (دبیرستان ادب) آغاز کرد و تا سال چهارم ادامه داد و آنگاه ترک تحصیل کرد[4] و در شرکت نفت استان خوزستان مشغول به کار شد[5] و سپس برای انجام خدمت سربازی به اصفهان بازگشت[6] و پس از پایان خدمت نظام به کار نقاشی پرداخت.[7]

زندگی حرفه‌ای

یرواند نقاشی را از هفت سالگی آغاز کرد. زمانی‌که سارگیس خاچاتریان را برای نقاشی به اصفهان دعوت کردند و در دوران جنگ جهانی، الکساندر نرسسیان هنرمند ارمنی ایتالیایی به ایران آمد؛ نهاپتیان از حضور این دو نقاش برجستهٔ ارمنی بهره برد و پس از آموزش نقاشی به‌طور تخصصی به نقاشی با آبرنگ پرداخت. او یکی از شخصیت‌های مؤثر در شکل‌گیری مکتب نقاشی آبرنگ معاصر اصفهان بود.

در آثار آغازین خود و باتوجه به تعلیمات و آموزش‌هایی که دیده بود، به شیوهٔ امپرسیونیسم قلم می‌زد، اما چون این شیوه برای اجتماع اطافش شناخته شده نبود از آثار اولیهٔ او استقبال چندانی نشد؛ بنابراین یرواند درادامه شیوهٔ رئالیسم را برگزید و پس از شکوفایی هنری‌اش به مدتت سه سال نزد حاج مصورالملکی می‌رفت و آموزش مینیاتور دید و از این رو رد پای نقاشی ایرانی و قلم‌گیری‌هایی به شیوهٔ مصورالملکی را نیز در آثار آبرنگ یرواند می‌توان دید.

طبیعت بی‌جان، مناظر اصفهان، کارگاه‌های سنتی، مسگری‌ها، عصارخانه‌ها، کوچ عشایر، کاروان‌های رفته در کویرها، مساجد، کلیساها و بازارهای شهر بخشی از سوژه‌های او هستند که بسیاری از آنها در موزه‌های ایران و جهان نگهداری می‌شوند. آثار ایشان تا به حال ۲ بار در حراج تهران فروخته شده‌است.

یرواند پیوندی با طبیعت داشت و در آثارش حقیقت زندگی اطرافش را بیان می‌کند. او بیش از دیگر هم‌نسلانش دلبسته شیوه طراحی و رنگ‌گذاری با شکوه نقاشی‌های کلاسیک ایرانی شد، هرچند علاوه بر مینیاتور، درکشیدن مناظر و به خصوص دورنماهایی از فضاهای شهری، معماری و زندگی مردم نیز مهارت چشمگیری یافت.

درگذشت

یرواند ناهاپتیان در نخستین روزهای بهار سال ۱۳۸۵ در اصفهان درگذشت.[8][9]

آثار

مشخصه اصلی کارهای یرواند ناهاپتیان را باید در رنگ‌های روشن و درخشانی که برمی‌گزید و نیز سوژه‌هایش جستجو کرد.[10]

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

  • اکبرزاده، مهدی علی (۱۳۹۳). «یرواند نهاپتیان، از بنیان‌گذاران مکتب نقاشی آبرنگ ایران». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال هجدهم (۶۹). دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۸.
  • فرید، کیانوش (۱۳۹۱). «یرواند نهاپتیان و نقاشی آبرنگ». رادیو زمانه. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۸.
  • لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. صص. ۳۶۱–۳۶۰. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.
  • Navasargian, Alice (1997). Iran - Armenia: Golden Bridges: 20th Century Iranian-Armenian Painters. Glendale: AAA Publishing House. p. 82-85. ISBN 978-0-9697620-0-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.