یوئه فی
یوئه فِـی (انگلیسی: Yue Fei؛ ۲۴ مارس ۱۱۰۳ – ۲۷ ژانویهٔ ۱۱۴۲[2]) که با نام «پنگ‌جو» هم شناخته می‌شود، یک ارتشبد و فرماندهٔ نظامی در دوران حکومت دودمان سونگ جنوبی چین بود.
یوئه فی | |
|---|---|
 | |
| نام بومی | 岳飛 |
| زاده | ۲۴ مارس ۱۱۰۳ تانگ‌یین، آنیانگ، استان هنان، چین |
| درگذشته | ۲۷ ژانویهٔ ۱۱۴۲ (۳۸ سال)
[1] هانگژو، استان چجیانگ، چین |
| وفاداری | دودمان سونگ |
| سال‌های خدمت | ۱۱۲۲–۱۱۴۲ |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ‌های سونگ-جین |
| یوئه فی | |||||||||||||||||||||||||||||
.svg.png.webp) نگارش «یوئه فِـی» در رسم‌الخط سنتی (بالایی) و رسم‌الخط ساده‌شدهٔ چینی (پائینی) | |||||||||||||||||||||||||||||
| نویسه‌های چینی سنتی | 岳飛 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نویسه‌های چینی ساده‌شده | 岳飞 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| بخشی از مجموعه مطالب دربارهٔ |
| هنرهای رزمی چینی |
|---|
 |
|
سبک‌های هنرهای رزمی چینی
|
| ووشو در جهان |
| متخصصان/بزرگانِ ووشو |
| تأثیرات ووشو |
شهرت او به‌سبب فرماندهی نیروهای نظامیِ دودمان سونگ در خلال جنگ‌های سدهٔ دوازدهم مابین «خاندان سونگ» و نیروهای جورجی از دودمان جین در شمال چین بود. وی در سال ۱۱۴۲ با دسیسهٔ دولت‌مردانِ فاسد در دربار امپراتور گائوزونگ (از دودمان سونگ) کشته شد. چندین سال پس از مرگش و در سال ۱۱۶۹، امپراتور شیائو زونگ به او لقب پسامرگِ «وومو» (武穆）را اعطا کرد و حتی بعدها در سال ۱۲۱۱، لقب پسامرگِ «پادشاه ئی» (鄂王)، توسط امپراتور نینگ زونگ به او تعلق گرفت.
یوئه فی در سرتاسر چین به عنوان یک نماد مین‌پرستی و همچنین قهرمان ملی-میهنی شناخته می‌شود و از زمان مرگش تا کنون، او را یک نمونهٔ مثال‌زدنی و کامل از «وفاداری» به حساب می‌آورند.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Yue Fei». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
- آثار یوئه فی در پروژهٔ گوتنبرگ
- آثار نوشته‌شده یا دربارهٔ یوئه فی در بایگانی اینترنت
- آثار یوئه فی در لیبری‌واکس (کتابخانهٔ صوتی با مالکیت عمومی)
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یوئه فی موجود است. |