یونی‌کردیت

یونی‌کردیت (به ایتالیایی: UniCredit) گروه بانکداری بین‌المللی و شرکت خدمات مالی ایتالیایی است، که اکنون با در اختیار داشتن شبکه‌ای از ۹٫۰۰۰ شعبه بانک، در ۲۲ کشور جهان، دارای بیش از ۴۰ میلیون مشتری می‌باشد و به‌عنوان بزرگترین بانک در کشور ایتالیا شناخته می‌شود.

یونی‌کردیت
نوعسهامی عام
ISINIT0005239360 
صنعتخدمات مالی
بنا نهاده۱۹۹۸
دفتر مرکزی میلان، ایتالیا
محدودهٔ فعالیتجهانی
مدیر عامل اجراییفردریکو گیزونی
رئیس هیئت مدیرهجوزپه ویتا
محصولاتبانکداری خرد
بانکداری شرکتی
بانکداری اختصاصی
مدیریت سرمایه‌گذاری
بانکداری سرمایه‌گذاری
اوراق بهادار
درآمد ۵۲٫۳ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[1]
سود خالص ۱۵ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[1]
مجموع دارایی ۹۴۹٫۷ میلیارد یورو (۲۰۱۳)[1]
تعداد کارکنان۱۴۸٫۳۴۱ نفر (۲۰۱۳)[1]
شرکت‌های وابستهبانک پکااو
زاگرباکا بانکا
بانک اتریش
یونی‌کردیت روسیه
کردیتو ایتالیانو
بانک یونی‌کردیت
وبگاه

یونی‌کردیت در سال ۱۹۹۸ با ادغام چندین بانک ایتالیایی، در شهر رم تأسیس شد. اکنون، شعبه مرکزی یونی‌کردیت در شهر میلان مستقر می‌باشد.[2] شعبه دوم این بانک نیز در شهر رم قرار دارد. شبکه بانکی یونی‌کردیت، در اروپای مرکزی و شرقی فعالیت می‌کند و شعبه‌های بین‌المللی آن، در شهرهای لندن، مونیخ، وین، مسکو، بوداپست و ورشو مستقر می‌باشند.

شرکت یونی کردیت در فهرست اولیه بازار بورس اوراق بهادار ایتالیا ذکر شده‌است و جزئی از شاخص اف‌تی‌اس‌ای ام‌آی‌بی، به‌شمار می‌آید. سهام یونی کردیت، همچنین در بازار بورس اوراق بهادار فرانکفورت نیز، دادوستد می‌شود. یونی‌کردیت امروزه به‌عنوان یکی از بزرگترین بانک‌های اروپا محسوب می‌شود.

بانک یونی‌کردیت دارای سهام در شمار بسیاری از شرکت‌ها می‌باشد، که برای نمونه می‌توان به: آلایتالیا (۱۲٫۹۹٪)، بانک مرکزی لیبی (۲٫۹٪)، شرکت سرمایه‌گذاری آبار (۶٫۴٪)، آلیانتس (۲٫۰۱٪)، ای‌بی‌ان آمرو (۱٫۸٪)، مدیوبانکا (۹٫۰۲٪)، پیرلی (۶٫۵۴٪)، جنرالی (۴٫۶۷٪)، بانکو سابادل (۴٪) و گروه شرکت‌های کپیتال (۲٫۷٪) اشاره نمود. این شرکت همچنین مالک بانک پکااو (دومین بانک بزرگ لهستان، پس از پی‌کی‌او بانک پولسکی) و زاگرباکا بانکا (بزرگترین بانک کرواسی) نیز به‌شمار می‌آید.

منابع

  1. «Annual Report 2010» (PDF). UniCredit Group. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۱۱.
  2. «General company information». UniCredit Group. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.