S1PR1

گیرندهٔ شمارهٔ ۱ اسفنگوزین-۱-فسفات (انگلیسی: Sphingosine-1-phosphate receptor 1) یا به اختصار S1PR1، که با نام ژن ۱ تمایزیابی لایهٔ درون‌رگی (EDG1) هم شناخته می‌شود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «S1PR1» کُدگذاری می‌شود.

S1PR1
ساختارهای موجود
PDBOrtholog search: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرS1PR1, CD363, CHEDG1, D1S3362, ECGF1, EDG-1, EDG1, S1P1, sphingosine-1-phosphate receptor 1
شناسه‌های بیرونیOMIM: 601974 MGI: 1096355 HomoloGene: 1071 GeneCards: S1PR1
الگوی گسترش RNA
More reference expression data
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez

1901

13609

آنسامبل

ENSG00000170989

ENSMUSG00000045092

یونی‌پروت

P21453

O08530

RefSeq (mRNA)

NM_001320730 NM_001400، NM_001320730

NM_007901

RefSeq (پروتئین)

NP_001391 NP_001307659، NP_001391

NP_031927

موقعیت (UCSC)n/aChr : 115.71 – 115.72 Mb
جستجوی PubMed[2][3]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش HumanView/Edit Mouse

S1PR1 یک گیرنده جفت‌شونده با پروتئین جی است که به مولکول پیام‌رسان اسفنگوزین-۱-فسفات متصل می‌شود و خودش از اعضای خانوادهٔ گیرنده اسفنگوزین-۱-فسفات است که ۵ عضو دارد.[4]

این مولکول در آغاز به صورت نسخه‌های رونویسی فراوان در لایهٔ درون‌رگی کشف شد[5] و بعدها مشخص شد که نقش مهمی در تنظیم ساختار اسکلتی، حرکت، ایجاد شبکه و بلوغ عروقی این لایه دارد.[6][7]

فعال‌شدن S1PR1 در رشد و تنظیم گلبول‌های سفید به‌شدت دخیل است و در تنظیم سیستم ایمنی بدن نیز نقش دارند و مستقیماً در سرکوب دستگاه ایمنی ذاتی توسط لنفوسیت‌های تی دخالت دارد.[8]

اهمیت بالینی

سرطان

این گیرنده در حرکت سلول‌های سرطانی در اثر تحریک اسفنگوزین-۱-فسفات نقش دارد.

ام‌اس

S1PR1 در بیماری ام‌اس نیز نقش دارد و داروی فینگولیمود که یک تنظیم‌کنندهٔ این گیرنده است، برای درمان ام‌اس پذیرفته شده‌است. فن دورن و همکاران در سال ۲۰۱۰ میلادی[9] دریافتند که بیان S1PR1 (و همچنین S1PR3) در آستروسیت‌های هیپرتروفیک در ضایعات فعال و غیرفعال ام‌اس به میزان زیادی افزایش می‌یابد.

منابع

  1. GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000045092 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. Hanson MA, Roth CB, Jo E, Griffith MT, Scott FL, Reinhart G, Desale H, Clemons B, Cahalan SM, Schuerer SC, Sanna MG, Han GW, Kuhn P, Rosen H, Stevens RC (February 2012). "Crystal structure of a lipid G protein-coupled receptor". Science. 335 (6070): 851–5. doi:10.1126/science.1215904. PMC 3338336. PMID 22344443.
  5. Hla T, Maciag T (June 1990). "An abundant transcript induced in differentiating human endothelial cells encodes a polypeptide with structural similarities to G-protein-coupled receptors". J. Biol. Chem. 265 (16): 9308–13. PMID 2160972.
  6. Lee MJ, Van Brocklyn JR, Thangada S, Liu CH, Hand AR, Menzeleev R, Spiegel S, Hla T (March 1998). "Sphingosine-1-phosphate as a ligand for the G protein-coupled receptor EDG-1". Science. 279 (5356): 1552–5. doi:10.1126/science.279.5356.1552. PMID 9488656.
  7. Liu CH, Thangada S, Lee MJ, Van Brocklyn JR, Spiegel S, Hla T (April 1999). "Ligand-induced trafficking of the sphingosine-1-phosphate receptor EDG-1". Mol. Biol. Cell. 10 (4): 1179–90. doi:10.1091/mbc.10.4.1179. PMC 25247. PMID 10198065.
  8. Sharma N, Akhade AS, Qadri A (2013). "Sphingosine-1-phosphate suppresses TLR-induced CXCL8 secretion from human T cells". J Leukoc Biol. 93 (4): 521–528. doi:10.1189/jlb.0712328. PMID 23345392.
  9. Van Doorn R, Van Horssen J, Verzijl D, Witte M, Ronken E, Van Het Hof B, Lakeman K, Dijkstra CD, Van Der Valk P, Reijerkerk A, Alewijnse AE, Peters SL, De Vries HE (September 2010). "Sphingosine 1-phosphate receptor 1 and 3 are upregulated in multiple sclerosis lesions". Glia. 58 (12): 1465–76. doi:10.1002/glia.21021. PMID 20648639.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.