ارلوتینیب

ارلوتینیب هیدروکلراید (انگلیسی: Erlotinib hydrochloride‎) با نام تجاری تارسِـوا (Tarceva) دارویی است که در درمان برخی سرطان‌ها کاربرد دارد.

ارلوتینیب
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
N-(3-ethynylphenyl)-6,7-bis(2-methoxyethoxy)
quinazolin-4-amine
داده‌های بالینی
نام تجاری Tarceva
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a605008
Licence data EMA:Link, US FDA:link
رده بارداری D(US)
تجویز خوراکی (قرص)
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی ۵۹٪
پیوند پروتئینی ۹۵٪
متابولیسم کبدی (بیشتر CYP3A4 و کمتر CYP1A2)
نیمه‌عمر ۳۶٫۲ ساعت (میانه)
دفع >۹۸٪ به‌صورت متابولیت‌هایش که از این میان>۹۰٪ از طریق مدفوع و ۹٪ از طریق ادرار
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 183321-74-6 Y
کد ATC L01XE03
پاب‌کم CID 176870
IUPHAR ligand ۴۹۲۰
بانک‌دارو DB00530
کم‌اسپایدر 154044 Y
UNII J4T82NDH7E Y
KEGG D07907 Y
ChEBI CHEBI:۱۱۴۷۸۵ Y
ChEMBL CHEMBL553 Y
داده‌های شیمی
فرمول C22H23N3O۴ 
وزن مولکولی 393.436 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

این دارو یک بازدارنده تیروزین-کیناز که بر روی EGFR اثر می‌کند.

در سال ۲۰۱۵ میلادی هر قرص ۱۵۰ میلی‌گرمی این دارو در ایالات متحده آمریکا بین ۲۰۰ تا ۲۴۲ دلار آمریکا قیمت داشت.[1]

سازمان غذا و دارو آمریکا این دارو را برای درمان «سرطان ریه از نوعِ سلولِ غیر کوچک» (NSCLC) که دست‌کم به یک دوره شیمی‌درمانی پاسخ نداده باشد، تأیید کرده‌است. همچنین در سال ۲۰۰۵ میلادی این سازمان، ارلوتینیب را در ترکیب با جمسیتابین برای درمان سرطان لوزالمعده با پیشرفت موضعی و غیرقابل جراحی مورد پذیرش قرار داد.[2]

در مورد سرطان ریه، این دارو در بیماران با و بدون جهش EGFR مؤثر است، اما در کسانی که دارای جهش EGFR باشند، تأثیر بهتری دارد.[3][4]

از اين دارو به عنوان درمان سرطان پانكراس هم استفاده مي شود كه تا كنون نتايجي از آن مشاهده نشده است.

عوارض جانبی شایع دارو شامل راش (ضایعه پوستی)، اسهال، خستگی، بی‌اشتهایی و گاهی هم ریزش مو است. در برخي بيماران اين عوارض بسيار جدي بوده تا جايي كه بيمار از زندگي عادي باز مي ماند. همچنين امكان اعتياد به اين دارو در بيمار بسيار بالاست.

منابع
  1. Langreth, Robert (June 29, 2016). "Decoding Big Pharma's Secret Drug Pricing Practices". Bloomberg. Retrieved 15 July 2016.
  2. Takimoto CH, Calvo E. "Principles of Oncologic Pharmacotherapy" in Pazdur R, Wagman LD, Camphausen KA, Hoskins WJ (Eds) Cancer Management: A Multidisciplinary Approach. 11 ed. 2008.
  3. Kobayashi, K.; Hagiwara, K. (2013). "Epidermal growth factor receptor (EGFR) mutation and personalized therapy in advanced nonsmall cell lung cancer (NSCLC)". Targeted Oncology. 8 (1): 27–33. doi:10.1007/s11523-013-0258-9. PMC 3591525. PMID 23361373.
  4. Qi, W. X.; Shen, Z.; Lin, F.; Sun, Y. J.; Min, D. L.; Tang, L. N.; He, A. N.; Yao, Y. (2012). "Comparison of the efficacy and safety of EFGR tyrosine kinase inhibitor monotherapy with standard second-line chemotherapy in previously treated advanced non-small-cell lung cancer: A systematic review and meta-analysis". Asian Pacific Journal of Cancer Prevention. 13 (10): 5177–5182. doi:10.7314/APJCP.2012.13.10.5177. PMID 23244131.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارلوتینیب موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.