استان هفتم

استان هفتم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان هفتم تعیین گردید. این استان شامل شهرهای بهبهان، شیراز (مرکز استان)، بوشهر، فسا، آباده و لار می‌بود.[1][2]

جایگاه استان هفتم در نقشهٔ ایران.

استان هفتم امروزه شامل استان فارس (به مرکزیت شیراز) است و استان‌های هفدهم (کهگیلویه و بویراحمد)، هجدهم (بوشهر) و شهرستان بهبهان از این استان جدا شده‌اند.[3]همچنین بخش هائی از این استان به هرمزگان ملحق شده است.

جستارهای وابسته

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.