استان هشتم
استان هشتم تحت عنوان استان کرمان و مکران [1] یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان هشتم تعیین گردید. این استان شامل شهرهای کرمان (مرکز استان)،شهربابک، بم، خاش، بندرعباس و زابل و رفسنجان و سيرجان می‌بود.
جایگاه استان هشتم در نقشهٔ ایران.
استان هشتم امروزه شامل استان کرمان (به مرکزیت کرمان) است و استان‌های یازدهم (سیستان و بلوچستان) و بیست و دوم (هرمزگان) از این استان جدا شده‌اند.[2]البته بخشی از استان کنونی هرمزگان متعلق به استان هفتم بوده‌است.
جستارهای وابسته
منابع
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- حسینعلی رزم آرا (۱۳۳۲)، فرهنگ جغرافیایی ایران، اول (آبادی ها)، سازمان جغرافیایی ایران
- «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
استان‌های ایران مصوب در سال ۱۳۱۶ | ||
|---|---|---|
| استان‌ها |  | |
| جستارهای وابسته | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.