اپرون
در ژنتیک، اپرون واحد عملکرد دیانای ژنومی است که شامل مجموعهای از ژنهای تحت کنترل یک سیگنال برانگیزنده یا پروموتر است.[1][2] از هر یک اپرون یک آرانای پیامرسان ( mRNA) رونویسی میشود. البته اپرون علاوه بر یوکاریوتها، در پروکاریوتها و ویروسها نیز وجود دارد.
ساختار اپرون
یک اپرون از چهار بخش اصلی تشکیل شده است:
1. برانگیزنده یا پروموتر
2. تنظیمکنننده
3. اپراتور
4. ژنهای ساختاری
بسیاری اوقات در انتهای یک اپرون یک بخش انتهایی (ترمیناتور) نیز وجود دارد.
اپرون لک
اپرون لک یکی از معروفترین اپرونها است. اپرون لک اپرون مورد نیاز برای انتقال و سوختوساز لاکتوز در اشریشیا کلی (E.coli) و برخی دیگر از باکتریهای رودهای است. اپرون لک سه ژن ساختاری lacZ ، lacY و lacA دارد. این سه ژن آنزیمهای بتا گالاکتوزیداز ، لاکتوز پرمئاز و گالاکتوزید O-استیل ترانسفراز را کد میکنند. این سه آنزیم برای متابولیسم لاکتوز در باکتری ضروریند.
جستارهای وابسته
- شبکه تنظیمکننده ژنی
- جعبه تاتا
- اپرون ال-آرابینوز
- بیوسنتز پروتئین
- رمز ژنتیکی
- اپرون لک
منابع
- Sadava, David; et al. (2009). Life: The Science of Biology (9th ed.). Macmillan. p. 349. ISBN 978-1-4292-1962-4.
- JACOB F, PERRIN D, SANCHEZ C, MONOD J (February 1960). "[Operon: a group of genes with the expression coordinated by an operator]". C. R. Hebd. Seances Acad. Sci. (به French). 250: 1727&ndash, 9. PMID 14406329.